به گزارش خبرنگار ایسنا، 75 چهره چرمی برای اولین بار مهمان موزه هنرهای معاصر اصفهان شده‌اند چهره‌های مختلف با حالت‌های گوناگون که هرکدام حرف‌های زیادی برای گفتن دارند.

در این نمایشگاه چرم‌ها به زبان چهره‌ها! حرف جدیدی برای گفتن دارد، چشم‌های متعجب، گونه‌های بیرون زده با لب‌های خندان با بینی‌های بزرگ و آثار کهولت که بر فضا حاکم است و با اسم مکانی که به آن‌ها داده شده مخاطب را کنار هر مجسمه دقایقی برای اندیشیدن نگه می‌دارد. 75 چهره از جنس چرم که در سکوت سالن شماره یک موزه‌ هنرهای معاصر، حرف‌های زیادی با مخاطبانشان می‌زنند.

 این نمایشگاه حاصل کار خلاقیت و تجربه‌ی 20 ساله‌ حامد بابا محمدی و مرضیه ابراهیمی است. چهره‌ها به گفته حامد بابامحمدی حاصل بیش از پنج سال کار متمرکز بر روی این ایده است و او در این باره می‌گوید: ما از روش آزمون و خطا استفاده کرده‌ایم. برای به دست آوردن موادی که بتواند چرم را به این حالت و میزان از مقاومت برساند، چند سال جستجو و آزمایش کردیم تا جایی که امروز یک آزمایشگاه داریم!

این هنرمند درباره دلیل انتخاب چهره‌ها برای این نمایشگاه عنوان می‌کند: مجسمه‌هایی با پیکر کامل نیز از چرم ساخته‌ایم اما فضای این نمایشگاه با توجه به این که این نوع مجسمه ملزم به فضای بزرگ‌تری برای نمایش است، کافی نبود. به علاوه نمایش حجم‌های کامل و بزرگ‌تر نیاز به نورپردازی تخصصی و فضایی مجزا دارند که در این مکان امکان پذیر نبود، پس به نمایش چهره‌ها بسنده کردیم، و باز به دلیل کمبود فضا از 150 چهره نیز تنها 75 مورد در این نمایشگاه ارایه شده است. البته یکی از دلایل آن که این آثار را با فاصله‌های کمتری نسبت به هم قرار داده‌ایم، برای دعوت مخاطب به قیاس چهره‌هاست تا تفاوت‌ها و مشخصه‌ها را بهتر ببینند.

 هرکدام از مجسمه ها دارای اسم مکان هستند؛ "دریا" با حالت قایق‌گون صورتش و "ندامتگاه" با چشم‌های فرو رفته، مرضیه ابراهیمی در خصوص انتخاب اسم مکان برای چهره‌ها می‌گوید، بهتر دیدیم برای نامگذاری از اسم مکان استفاده کنیم تا به فرد خاصی اشاره نشود و طیف بزرگ‌تری از شخصیت‌ها را در برگیرد.

بابامحمدی در ادامه صحبت‌های ابراهیمی با اشاره به این که بعضی چهره‌ها نام مکان‌های نسبتاً مشابهی دارند، می‌گوید: اغلب چهره‌های بکر را در مکان‌های رام نمی‌توان پیدا کرد، و این مکان‌ها، چهره‌های بکر بیشتری را نسبت به محل‌های عادی شامل می‌شوند. توجه داشته باشید که حالات و ایده‌ همه‌ این چهره‌ها از نمونه‌های حقیقی در مکان‌های حقیقی گرفته شده‌اند.

 نام مکان‌ها تفاوت و نگاه هنرمند را به خوبی به مخاطب القا می‌کند اما ترجمه انگلیسی این مجمسه‌ها حرف دیگری می زند مثلاً بیابان و کویر یا آبادی و روستا به یک واژه ترجمه شده‌اند و بابا محمدی درباره این موضوع می‌گوید که این ترجمه‌ها پیشنهاد موزه بوده است!

یک نگاه کلی نشان از مردانه بودن نمایشگاه دارد چهره‌ها همه مردند و اغلب کهنسال، بابا محمدی درباره این ویژگی نمایشگاه خاطرنشان می‌کند: پیکره‌های کاملی از همین جنس با هویت زن کار کرده‌ایم، اما از آنجا که کار ما با چرم انجام می‌شود و زمختی خاصی به کار می‌دهد، ظرافت زنانه را در قالب چهره با چرم نمی‌توان به درستی نمایش داد. بعلاوه از آنجا که چهره‌های مسن‌تر مشخصه‌ها و وجوه تمایز بیشتری دارند بیشتر مورد توجه ما قرار گرفته‌اند.

او در مورد امر آموزش این هنر می‌گوید: در حال حاضربرنامه‌ای برای آموزش نداریم، چرا که آنچه امروز در این نمایشگاه می‌بینید دانش طراحی و مجسمه سازی را نیز پیش‌نیاز دارد. بعلاوه همانطور که می‌دانید مجسمه‌سازی به دو روش افزایشی یا کاهشی انجام می‌شود اما در این کار که مواد تشکیل دهنده‌ی آن ماده‌ای دووجهی است، هنگام اجرا چیزی از آن نه کاسته و نه به آن اضافه می‌شود. پس طراحی نیز نقش مهمی دارد، تا جایی که طراحی آن اغلب بیشتر از ساخت و اجرای آن وقت و تجربه می‌طلبد.

ابراهیمی در خصوص ارایه‌ کار می‌گوید: ارایه‌ مجسمه‌ها تنها به فروش ختم نمی‌شود، نصب مجسمه اهمیت بسیار دارد؛ چرا که محل، زاویه‌ی دید و نورپردازی در چگونه دیده شدن آن تاثیرگذار است. چنان‌که میکلانژ به دلیل آن که مجسمه‌ی داوود در ارتفاع قرار می‌گرفت، دست راست آن را بلندتر ساخت، اما از دید مخاطب اندازه‌ عادی دارد. به همین خاطر بعد از فروش، کار نصب مجسمه را نیز خودمان انجام می‌دهیم.

او با اشاره به این که این اولین رونمایی از حجم‌های چرمی است و سبکی ابداعی و جدید است، می‌گوید: برای معرفی این هنر، از نمایشگاه شروع کرده‌ایم، اما جای کار بسیار است. در حال حاضر با چند راهبر گردشگری، برای بازدید توریست‌ها نیز صحبت کرده‌ایم که استقبال نسبتاً خوبی به همراه داشته است.

به گزارش ایسنا؛ نمایشگاه مجسمه‌های چرمی، در موزه‌ی هنرهای معاصر 4 لغایت 29 شهریورماه پذیرای علاقه‌مندان به هنر است.

انتهای پیام