به گزارش ایسنا، ورزش پهلوانی و زورخانهای که از دیرباز در کشورمان رونق داشته، نشانهای از توجه مردم ایرانزمین به ورزش از گذشتههای دور تا به امروز است. قدرت بدنی و البته اعتقاد به معنویات، دو رکن اصلی ورزشی است که بسیاری از کارشناسان جهان، آن را قدیمیترین ورزش بدنسازی مینامند. این رشته ورزشی در تاریخ کهن ایران و در زمان زرتشت نیز وجود داشته است. در اوستا نیز در خصوص پهلوانی آمده است: «پهلوانی مردانه را میستاییم که به مردان گشایش دهد که به هوش گشایش دهد که تندتر از تند و دلیرتر از دلیر است که به سان بهرهای ایزدی به مرد رسد و مردان را در گرفتاری رهایی بخشد.»
پس از ورود اسلام به ایران هم این رشته ورزشی کماکان نخستین ورزش ایرانزمین بود. دشمنی با نیروهای ناجوانمرد و شیطانی، افتادگی، برادری و برابری و ... آیتمهایی برجسته در این ورزش است که همواره سرلوحه ورزشکاران آن بودهاست. شهرستان گناباد نیز مانند اقصینقاط کشورمان از این قاعده مستثنی نیست، مردم این شهرستان علاقه ویژهای به این رشته ورزشی دارند و در کنار فوتبال و والیبال، ورزش پهلوانی و زورخانه جزو سه رشته ورزشی پرطرفدار این شهرستان است.
برای شهرستانی که بسیاری از دغدغههای ریز و درشت مثل خشکسالی و کمآبی دارد، حضور پررنگ ورزش در متن زندگی مردم عجیب و البته دلنشین است. مردمی که برخی هر روز و عدهای دیگر روز در میان خود را به زورخانه ولیعصر، زورخانه شهید زارع حسینی و ... میرسانند تا شاهد ورزشکارانی باشند که از همان بدو ورود به زورخانه، با خم کردن سر، "من" بودن خود را فراموش میکنند و با اقتدا به مولای متقیان، علی (ع) وارد گود میشوند.
زورخانه ولیعصر، قدیمیترین زورخانه شهرستان گناباد است که جنب اداره ورزش و جوانان این شهرستان قرار گرفته است. زورخانهای که پیشتر حمام عمومی بوده و بعدها با اعمال تغییرات، تبدیل به زورخانهای شده که شاید خیلی وسعت زیادی ندارد اما در طول هفته پذیرای اقشار مختلف مردم است. از کودک پنج ساله تا پیرمردی با 80 سال سن، همه و همه به زورخانه میآیند و شاهد میل گرفتن و کباده زدن ورزشکاران خود هستند.
مرام پهلوانی سن و سال نمیشناسد، همین موضوع است که حتی در میان ورزشکاران زورخانهای گناباد هم میبینیم که از نونهال تا سن و سالدار در این رشته فعالیت میکنند و بدون ذرهای تکبر با سنین مختلف در کنار یکدیگر، با گوش فرا دادن به نوای آهنگین مرشد، به ورزش میپردازند.
گناباد، شهرستانی با 12 زورخانه فعال
سید پرویز جوادی، رییس هیات ورزش پهلوانی و زورخانهای گناباد در خصوص آغاز فعالیتش در این رشته ورزشی گفت: ورزش زورخانهای را از سال 1337 آغاز کردم. البته در ابتدا کشتی میگرفتم اما با توجه به اینکه برادرم فرهنگی بود و در کاشمر زندگی میکرد، به آنجا رفتهبودم که برای نخستین بار ورزش زورخانهای را تجربه کردم و دیگر از گود خارج نشدم.
وی افزود: تاکنون موفق شدهایم دوازده زورخانه را به کمک مردم و علاقهمندان به این رشته ورزشی احداث کنیم. خوشبختانه هر دوازده زورخانه فعال هستند و پذیرای دوستداران این رشته هستند. ضمن اینکه زورخانهای نیز در حال احداث در روستای بیلوند داریم که بیست درصد از پروژه تاکنون پیشرفت داشته است.
جوادی با اشاره به علاقه ویژه مردم گناباد به این رشته ورزشی تصریح کرد: مردم گناباد بینهایت به این رشته ورزشی علاقهمندند و بیش از پانصد ورزشکار زورخانهای داریم، ورزش زورخانهای جایگاهی خاص در این شهر دارد. اکثر زورخانههای گناباد، مکانهای قدیمی گناباد هستند که در آنها سه شیفت ورزش میکنند که نشان از علاقه مردم به این رشته ورزشی دارد.
وی با گلایه از مشکلاتی که در این شهرستان وجود دارد، تاکید کرد: متاسفانه همکاری مناسبی با ما نمیشود. تمامی مخارج بر عهده خود مردم است. نه از نظر هزینههای نگهداری و نه حتی از نظر تامین هزینههای ساخت و ساز کمکی صورت نمیگیرد. امیدوارم مسئولین توجه خاصی به این رشته پرطرفدار داشته باشند، زیرا پتانسیل بسیار بالاست و حتی میتوانیم در سطح کشور نیز حرفهای زیادی برای گفتن داشته باشیم.
جوادی گفت: توان فعالیت بیشتر هم داریم و شک نکنید که اگر بهای لازمه داده شود، نتیجهاش را خیلی زود خواهیم گرفت. حتی در بجستان که شهرستانی جدا از گناباد است، زورخانهای را راهاندازی کردیم که با استقبالی گسترده روبهرو شد. از خردسالان تا سنین بالا در این رشته ورزشی مشارکت داشته و دارند.
رییس هیات ورزش زورخانهای و پهلوانی تصریح کرد: قدیمیترین زورخانه گناباد، زورخانه ولیعصر است که پیشتر حمام بوده اما پس از مدتی تغییر کاربری داده و به عنوان زورخانه مورد استفاده قرار میگیرد. استقبال از این زورخانه قدیمی به مراتب گسترده و در خور شان است. از مسئولین میخواهم تا اگر ممکن است به زورخانهها برسند چراکه لوازم اولیه مختلفی برای ظواهر زورخانهها نیاز داریم.
ورزشکاران، چشمانتظار حمایت مسئولان
حسین بخشیزاده، رییس کمیته مرشدین شهرستان گناباد در خصوص پیشینهاش در این رشته ورزشی گفت: 32 سال است در ورزشهای زورخانهای فعالیت دارم. چندین سال است که با توجه به مشکلاتی که وجود دارد، ورزش ضعیف شده و حمایت خوبی از سوی هیئت استان، اداره کل ورزش و جوانان خراسان رضوی و وزارت ورزش و جوانان نمیشود.
وی افزود: متاسفانه ورزشکاری که میخواهد برای شرکت در مسابقات استانی یا کشوری راهی مسابقات شود، از سوی اداره کل یا هیات با این پاسخ مواجه میشود که باید خودتان هزینه سفر و اقامت در شهر میزبان را بپردازید. با چنین شرایطی مسلما انگیزهای برای ورزشکار باقی نمیماند زیرا هیچ تشویقی در کار نیست.
بخشیزاده تصریح کرد: شاید در هر نسلی از ورزشکاران، یکی دو بار نخست ورزشکار با هزینه شخصی به مسابقه برود و اتفاقا نتیجه هم بگیرد اما در ادامه و در نسل بعد، وقتی جوان آینده پیشکسوت و مدالآور پیش از خود را میبیند دیگر چه انگیزهای برایش باقی میماند؟ متاسفانه این مشکلات مختص گناباد نیست و با بالا رفتن هزینه ورزش در کل کشور، میبینیم که تعداد ورزشکاران حتی از بزهکاران کمتر شدهاست.
وی افزود: هر دوازده زورخانه از شهریهای اداره میشوند که ورزشکار برای ورزش در آن محل میپردازد. تمامی زورخانهها هم مشکلات مختلفی اعم از میل، کباده، لباس و ... را دارند، دوازده زورخانه نسبت به جمعیت گناباد بسیار مناسب است، اکثر زورخانههای گناباد، استاندارد نیستند و بناهای حمام قدیمی شهر هستند که با اندکی پاکسازی، تغییر کاربری دادهاند. امیدوارم با وجود وعدههایی که تاکنون اجرایی نشده، سرانجام شاهد آغاز به کار حداقل یک زورخانه دولتی در شهرستان گناباد باشیم.
انتهای پیام
نظرات