عباس خامه‌یار در این یادداشت که در اختیار ایسنا قرار گرفته نوشته است: در سفر دوروزه‌ای که اخیراً به مینسک، پایتخت بلاروس داشتم، پس از دیدار و گفت‌وگو با آقای بوریس سوتلاو وزیر فرهنگ آن کشور، به پیشنهاد همکار و دوست قدیمی‌ام جناب شفایی، رایزن فرهنگی کشورمان در بلاروس و به‌همراه جناب قاسمی کارشناس خوب روسیه از کتابخانه ملی که زیرمجموعه‌ای از وزارت فرهنگ این کشور است بازدید کردیم.
ساختمان شیشه‌ای الماس‌گونه‌ای است که شاخص‌ترین ساختمان پایتخت به شمار می‌رود. ساختن آن در ژانویه ٢٠٠٦ پایان یافته است. این کتابخانه شامل بزرگ‌ترین مجموعه نشریات کشور و سومین مجموعه کتاب‌های روسی در خارج از قلمرو آن است.
ساختمان کتابخانه ۲۲ طبقه دارد و دارای یک سالن کنفرانس با ظرفیت ۵۰۰ نفر است. فضای کلی ساختمان کتابخانه 130 هزار مترمربع است.
نحوه نصب شیشه‌ها و شیارها و حفاظ‌های مخازن و سیستم تهویه به شکلی طراحی شده که آفتاب به کتاب ها نمی‌تابد.
مراجعین کتابخانه امکان استفاده از ۱۹ سالن مطالعه را دارند که بیش از دوهزار نفر جمعیت را در خود جای می‌دهد.
در این کتابخانه ۱۲۰۰ کتاب مربوط به ایران و بیش از ۸۰ هزار جلد کتاب کمیاب وجود دارد. این کتابخانه همچنین بیش از 1400 نفر کارمند رسمی دارد.
گرچه تأسیس کتابخانه‌های ملی با ساختمان‌های مجلل و زیبا، وگردآوری میلیون‌ها اثر مکتوب، از مؤلفه‌های هویت‌یابی و هویت‌سازی مورد نیاز شدید امروز جمهوری‌های استقلال‌یافته از اتحاد جماهیر شوروی سابق است، اما معماری مدرن و منحصر به فرد کتابخانه ملی بلاروس یکی از ویژگی‌هایی است که این کتابخانه را نسبت به کتابخانه‌های ملی سایر کشورها در اروپای شرقی، آسیای میانه و قفقاز برجسته کرده است.
نمای بیرونی این ساختمان، هشت‌ضلعی است. استفاده از نمای شیشه‌ای و قرار گرفتن این ساختمان در ارتفاع، تصویر ذهنی یک الماس را برای بیننده تداعی می‌کند. از این رو این ساختمان و به‌خصوص پشت بام آن با چشم‌اندازی زیبا به یکی از اماکن گردشگری مهم درآمده است که گردشگران داخلی و خارجی باپرداخت مبلغی، از فراز آن به تماشای شهر می پردازند.
نکته مهمی که برایم بسیار قابل توجه می‌نمود، کافه تریای طبقه بیست ودوم ساختمان کتابخانه ملی بلاروس بود.
دست‌اندرکاران باذوق این رستوران یا کافه تریای دایره‌ای‌شکل که با چشم‌اندازی زیبا بر پایتخت اشراف دارد، با قرار دادن چندین جلد کتاب در کنار هر میز غذا جهت مطالعه، از مشتریان خود با کتاب نیز پذیرایی می‌کنند.
در وسط سالن نیز قفسه‌هایی حاوی کتاب‌های گوناگون برای همین منظور وجود دارد، البته مشتریان در صورت نیاز علاوه بر مطالعه می‌توانند کتابی را به صورت رایگان با خود ببرند و اگر کتاب اضافه‌ای داشته باشند، به این محل اهدا کنند.
این حرکت قابل تقدیر فرهنگی می‌تواند به همه جا سرایت کند و نقش تشویق‌کننده‌ای در «کتابخوانی» شهروندان بازی کند. چرا که به قول سقراط حکیم: «جامعه وقتی فرزانگی و سعادت میابد که "خواندن" کار روزانه‌اش باشد.»
و به گفته ویکتور هوگو: «باید درهای علم به روی همه باز باشد، هر جا مزرعه هست هر جا آدم هست، آنجا کتاب هم باید باشد.»
«کتاب‌ناخوانی» خطر بزرگی است که جامعه ما و دیگر جوامع را مورد تهدید جدی قرار داده است!
اینترنت و فضای مجازی، علی‌رغم محاسنش، در پیدایش چنین خطری نقش اصلی و مخربی را ایفا کرده است.
باید پیش از گذشت زمان، هشدار متخصصان ودلسوزان را جدی بگیریم!
جوانان، نوجوانان وکودکان‌مان را دریابیم!
هشدار! خطر در کمین جامعه ماست!
این خطر آن قدر جدی است که اخیراً قانون‌گذاران اتحادیه اروپا را وا داشته تا در سال ٢٠١٨ برای استفاده کودکان کمتر از 18 سال از اینترنت، قوانین، ضوابط و محدودیت‌هایی وضع کنند و پدران و مادران را قانوناً به اجرای آن ملزم سازند.
انتهای پیام
نظرات