به گزارش سرویس علمی ایسنا به نقل از بی‌بی‌سی، هیچ کدام از این عناصر در طبیعت تولید نشده و محصول تجربیات حوزه فیزیک هستند.
اتحادیه بین‌المللی شیمی خالص و کاربردی که نهاد حاکم بر تحقیقات شیمیایی است، این خبر را اعلام کرده است.
عناصر شیمی بر اساس تعداد پروتون دارای بار مثبت درون هسته‌شان شماره‌گذاری می‌شوند.
"نیهونیوم" عنصر شماره 113، "موسکوویوم" عنصر شماره 115 و دارای 115 پروتون، "تنسین" عنصر شماره 117 و "اوگانسون" در جایگاه شماره 118 جدول تناوبی هستند.
نامگذاری عناصر در حال حاضر ممکن است از روی نام یک دانشمند، منطقه، ماده معدنی، مفهوم اساطیری یا خواص ماده انجام شود.
اتحادیه بین‌المللی شیمی خالص و کاربردی در بیانیه‌ای اعلام کرد: زمانیکه نامی برای یک عنصر خاص استفاده شده اما در نهایت یک نام دیگر برای آن انتخاب می‌شود، دیگر نمی‌توان نام اول را برای عنصر دیگر بکار برد. نام تمام عناصر بطور کلی از یک پایان برخوردار است که انعکاس‌دهنده و حافظ قوام تاریخی و شیمیایی آن‌هاست.
نیهونیوم نخستین عنصری است که توسط محققان آسیای شرقی نامگذاری شده و برای اولین بار، اسم آن از روی اقوام حاضر در یک منطقه انتخاب شده است. نیهون یکی از نامهای ژاپنی است. البته ابتدا نام ژاپنیوم قرار بود برای این عنصر که در سال 2004 کشف شده، انتخاب شود.
عنصر شماره 115 یعنی موسکوویوم به افتخار منطقه مسکو که موسسه مشترک تحقیقات فیزیکی در آن قرار داد، نامگذاری شد.
تنسین که از 117 پروتون برخوردار است، نام خود را به افتخار ایالت تنسی دریافت کرده که به فیزیک مرتبط است. تنسی همانند مسکو، میزبان مراکز تحقیقاتی عناصر سنگین از جمله آزمایشگاه ملی اوک ریج، دانشگاه تنسی و دانشگاه واندربیلت است.
اوگانسون نیز نام خود را از یوری اوگانسیان، محقق 83 ساله موسسه مشترک تحقیقات اتمی روسیه گرفته که در کشف چندین عنصر سنگین کمک کرده است. این دومین باری بود که یک عنصر از روی اسم یک دانشمند زنده نامگذاری می‌شود.
نهاد حاکم بر تحقیقات شیمیایی همچنین نامهایی را برای دو عنصر دارای عمر کوتاه که توسط فیزیکدانان طی برخوردهای عناصر سبک‌تر تولید شده، پیشنهاد کرده‌اند. هر دو عنصر شماره 114 فلروویوم و شماره 116 لیورموریوم برای تنها کسر کوچکی از ثانیه وجود دارند و به عناصر سبک‌تر تجزیه می‌شوند.
نظرات عمومی برای پنج ماه دریافت و بررسی شده و نامها در نوامبر 2016 تائید خواهند شد. پس از این کار، نامهای تائید شده در مجله اتحادیه بین‌المللی شیمی خالص و کاربردی منتشر خواهد شد.
انتهای پیام
نظرات