«مارک ریبو»، عکاس مشهور فرانسوی و برنده جایزه عکس "نادار" فرانسه که گالری عکس‌هایش از ابتدای هفته آینده در تهران برگزار می‌شود، به دلیل عکس‌های مستند و گزارش‌های تصویری گسترده‌اش از حوادث آسیا در جهان زبانزد است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «مارک ریبو»، عکاس 91 ساله فرانسوی که نمایشگاهی از آثار وی قرار است در ایران برپا شود، در طول فعالیت حرفه‌ای 70 ساله‌ در کارنامه‌اش عکس‌های مستندی را ثبت کرده که همچنان در تاریخ عکاسی خبری جهان شاخص‌اند.

وی در خانواده‌ای پرجمعیت متولد شده که یکی از اشراف‌زادگان آمریکایی به‌ حساب می‌آمدند. پدر وی دیپلماتی مشهور و پدربزرگش یکی از پایه‌گذاران بانک "لینز" بود.

«ریبو» در جنگ جهانی دوم به حزب مقاومت فرانسه پیوست و در جنگ شرکت کرد. با پایان جنگ در سن 22 سالگی وارد مدرسه لیون شد.

آشنایی وی با عکاسی زمانی آغاز شد که یک دوربین عکاسی کداک از پدرش هدیه گرفت. «ریبو»ی 14 ساله نخستین تجربه‌هایش با عکاسی را از نمایشگاه بین‌المللی هنر و تکنولوژی در زندگی مدرن آغاز کرد.

از همان ابتدا عکاسی او را چنان در خود غرق کرد که وقتی برای عکاسی به فستیوال لیون رفته بود، فراموش کرد زمان تعطیلاتش به پایان رسیده و شغل خود را به عنوان مهندس در یک کارخانه در ویوربن از دست داد.

همین امر باعث شد که او عکاسی را به شکل یک عکاس مستقل به طور جدی پیگیری کند. او در سال 1952 وارد پاریس شد و به لطف روابط گسترده برادرش «ژان« به سرعت با عکاسانی چون «هنری کارتیه برسون» (پدر عکاسی خبری مدرن) و رابرت کاپا آشنا شد. این دو عکاس که پایه‌گذار آژانس عکاسی "مگنوم" بودند، از وی دعوت به همکاری کردند و «ریبو» دو سال در این آژانس به عنوان عکاس مشغول به کار شد.

مارک ریبو

توانایی وی در ثبت وقایع زندگی و نشان دادن تصویر حقیقی اتفاقات به خاطر ترکیب‌بندی قوی وی در عکاسی به او در پیشرفت در عکاسی مستند و خبری کمک کرد. او در سال 1955 به هند سفر کرد و دو سال بعد جزء نخستین اروپایی‌هایی بود که پا به چین گذاشت.

در سال 1959 به عنوان معاون رییس آژانس عکاسی "مگنوم" در اروپا مشغول به کار شد و در 60 سالگی با سفر به الجزایر و آفریقای جنوبی حوادث مبارزات با استعمار را در این کشورها به تصویر کشید. وی همچنین چندین گزارش از حوادث ویتنام شمالی و جنوبی در طول جنگ نیز ثبت کرده‌ است.

اما در سال‌های 1980 «ریبو» با بیش از 60 سال سن سفرهایش را به دور دنیا آغاز کرد تا از آفریقا، آسیا، آمریکا و ژاپن گزارش‌های تصویری بی‌نظیری تهیه کند.

«مارک ریبو» به عنوان عکاسی که جنایات جنگی را تماما در قاب تصویر داده و فرهنگ یک جامعه را نیز به خوبی به تصویر می‌کشد، در کارنامه هنری خود از قرار گرفتن در کنار ارتش آمریکا در ویتنام شمالی تا حضور در قلب حوادث انقلاب فرهنگی چین را ثبت کرده است.

وی علاوه‌بر عکس‌های مستند، تصاویر زیبایی نیز از زندگی مردمان مناطق دورافتاده‌ای چون بنارس(هند)، نیجر، فاس(مراکش) و شاآنچی(چین) را در کنار بازی کودکان در پاریس جمع‌آوری کرده است.

عکس‌های وی بارها در مجلات مختلفی چون «زندگی»، «نشنال جئوگرافی» و «ژئو» انتشار یافته است. ریبو دو بار موفق به دریافت جایزه "باشگاه خبرنگاران بین‌المللی" برای عکاسی از چین و ویتنام شد. وی در سال 2002 نیز جایزه یک عمر دستاورد را در نیویورک به دست آورد. عکس‌های وی عمدتا در نمایشگاه عکس "موزه هنر مدرن پاریس" و مرکز عکاسی بین‌المللی در نیویورک به نمایش گذاشته‌شده‌ است.

در سال 2012 مجموعه‌ای از آثار وی طی سه سال سفر به هفت کشور آسیایی در کتاب «شرق» منتشر شد. در این کتاب عکس‌هایی از ترکیه، هند، افغانستان، پاکستان، ایران، چین و ژاپن بین سال‌های 1955 و 1958 جمع‌آوری شده که برای وی جایزه "نادار" را به همراه داشت.

از مشهورترین عکس‌های وی عکس "رنگ کردن برج ایفل" است که در آن مردی را نشان می‌دهد که بی‌هیچ حفاظی بالای برج رفته تا آن را رنگ کند. «ریبو» درباره این عکس توضیح داده است: هربار که این مرد میله را رها کرده خم می‌شد تا قلم را در رنگ فرو کند، من از شدت وحشت چشمانم را می‌بستم.

انتهای پیام