علیرضا پنجهای علت ادامه نیافتن جایزهی شعر منصور بنیمجیدی را مشکلات شخصی خانوادهی این شاعرِ فقید عنوان کرد.
پنجهای در پنجمین سالگرد درگذشت منصور بنیمجیدی در گفتوگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با اشاره به متوقف شدن برگزاری جایزهی شعری که به نام این شاعر فقید راهاندازی شده بود، اظهار کرد: برگزاری این جشنواره طبق وصیت آن مرحوم صورت گرفته بود که به دلیل برخی مشکلات شخصی و خانوادگی، از سوی خانوادهی آن مرحوم لغو شد.
این شاعر افزود: دورهی اول جایزهی بنیمجیدی در سال 88 و همزمان با اولین سالگرد درگذشت او برگزار شد، اما دورهی دوم نیمهکاره رها شد و پس از آن هم ادامه نیافت.
پنجهای همچنین به استقبال خوبی که از این جایزه شده بود، اشاره و اظهار کرد: استقبال خوبی از طرف شاعران جوان سراسر کشور از این جایزه شده بود، به طوری که داوری آثار ارسالشده وقت زیادی از ما گرفت.
او افزود: من هرگز داوری جایزهای را نمیپذیرم که در آن زدوبند و مافیا وجود داشته باشد، اما داوری آثار ارسالشده به جایزهی بنیمجیدی به حدی سالم بود و عدالت در آن رعایت میشد که تصمیم گرفتم داوری شعرها را بپذیرم.
به گزارش ایسنا، منصور بنیمجیدی، شاعر، سال 1334 در آستارا متولد شد. او با تشکیل کانون ادبی «شهریار» ادارهی ارشاد آستارا و انتشار کتاب «شعر امروز آستارا» و گاهنامهی ادبی «ترلان» وارد فعالیتهای ادبی شد. مجموعههای «این ابر در گلو مانده»، «بر بام خود آشفته میوزم»، «بهاری از خاکستر پاییز»، «بانوی باد شبنامه پخش میکند»، «قرائت دوم من تویی»، «سهم من همیشه دلتنگی است»، «دیگر نمیتوانم شاعر بمانم» و «ساعتهای بیخیزاب» (گزیدهی شعرها) از آثار منتشرشدهی او هستند.
دو کتاب بیژن کلکی با عنوانهای «ترانههایی برای آلکاپون» و «نیامدی اسم آب یادم رفت» هم به کوشش بنیمجیدی به چاپ رسیدهاند.
بنیمجیدی در 11 تیرماه سال 1387 بر اثر ابتلا به سرطان پانکراس، در 53 سالگی از دنیا رفت.
انتهای پیام
نظرات