• دوشنبه / ۳ اسفند ۱۳۸۳ / ۱۲:۰۶
  • دسته‌بندی: رسانه
  • کد خبر: 8312-00502

“ترانه جوانبخت“ و ديدرو

ديدرو متني را فلسفي‌تر مي‌داند كه بتواند فكر خواننده را مستقل از فكر نويسنده داستان به پيش براند... به گزارش سرويس “نگاهي به وبلاگها”ي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) http://www.taraneh-javanbakht.persianblog.com آدرس وبلاگ “ترانه جوانبخت“است،وي تحت‌عنوان “ديدرو، فيلسوف طنزهاي بدون پايان” مي‌نويسد: ديدرو يكي از فيلسوفان روشنگري در قرن 18 فرانسه است.او در داستانهايش با استفاده از طنزهاي بدون پايان سبك نگارشي خاصي را ابداع كرد. نوشته‌هاي او به صورت گفتگوهاي پارادوكسال است كه در پايان داستان به صورت ناتمام باقي مانده و خواننده را به ادامه تصور داستان مي برد. اين شيوه نگارشي خاص قبل از او در فرانسه رايج نبود و نويسندگان داستانهايشان را به پايان مي‌رساندند. ديدرو در نقد افلاطون شاهكارش را كه Apologie De L'Abbe Galiani نام دارد نوشته است. او در اين داستان از دو شخصيت متضاد در محاوره‌اي بدون پايان استفاده كرده و Galiani را در مقايسه با Moreilet شخصيت ديگر داستان و به تعبير دوم سقراط را در مقايسه با افلاطون به دليل آن كه سقراط پرسشگر بود فيلسوف دانسته است. يكي ديگر از آثار ديدرو كتاب Le Neveu De Rameau مي‌باشد. ديدرو در اين اثر از شخصيتهايي استفاده كرده كه واقعي هستند و به اين دليل اين اثر او سبك رئاليست محسوب مي شود. او در اين كتاب از Chronologic Incoherence استفاده كرده و داستان را از واقعيت درآورده است. اين نوع نگارش سبب به كارگيري بيشتر تخيل خواننده در هنگام خواندن داستان مي شود. از ديگر دلايلي كه ديدرو را به عنوان نويسنده‌اي مطرح در قرن 18 فرانسه كرد توانايي او در به كارگيري فعاليت فرامتني خواننده در خود اثر است. او در شاهكارش Apologie De L'Abbe Galiani شخصيت برتر داستان را كسي معرفي مي‌كند كه خواننده داستان را به فكر كردن مي‌برد در حالي كه شخصيت دوم اين داستان يعني Moreilet شخصي‌ست كه فكر نمي‌كند و خواننده را به فعاليت فرامتني وادار نمي‌كند. اين داستان براساس به تحرك واداشتن خواننده در آناليز بيشتر متن مي‌باشد. ديدرو در آثارش به دنبال اين نيست كه خواننده فكر او را جستجو كند بلكه برايش فكر مستقل خواننده مطرح است. فيلسوفان روشنگري از جمله روسو و ولتر اين خصيصه را در آثارشان نداشتند. آنها تنها فكر خود را در متن داستان به خواننده منتقل كردند. ديدرو متني را فلسفي‌تر مي‌داند كه بتواند فكر خواننده را مستقل از فكر نويسنده داستان به پيش براند... انتهاي پيام
  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha