دوست عزیزم این عید سعید باستانی را به شما و خانواده محترم تبریک میگویم، این عید سعید باستانی را همراه با شکوفههای بهاری به شما و خانواده ی محترمتان تبریک عرض میکنم و ...
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه کویر، خیلی از شما شاید هنوز کارت پستالها و نامههای نوروزی زیادی را در صندوقچههایتان داشته باشید که افراد مختلف آنها را برایتان نوشته و فرستادهاند و مطمئنا هرگاه که چشمتان به این یادگاریها میافتد، خاطرههای خوبی در ذهنتان تداعی میشود اما متاسفانه امروز از کارت پستالهای قدیمی و دست نوشته های زیبای پشت آن خبری نیست و این سنت دوست داشتنی قدیمی نیز زیر آوار تکنولوژی مهجور مانده است.
گذشتهها، تقریبا یکی دو هفته مانده به عید، میرفتیم دنبال خرید کارت پستال تا این ورقههای زیبای کاغذی پلی باشند بین ما ودوستیهای صادقانهمان و از این طریق سال جدید را به دوستان و بستگانش تبریک بگوییم.
" سعیده گروسی"، دکترای جامعه شناسی به ایسنا میگوید: فاصلهها و گرفتاریهای زندگی مدرن به اندازهای است که افراد یا فرصت نکنند و یا حوصله نداشته باشند برای تبریک مناسبتی مثل سال جدید کارت پستال ارسال کنند و یا از نقطهای به نقطه دیگر سفر کنند به همین دلیل آنها بیشتر تمایل دارند از طریق تماس تلفنی و یا ارسال پیامک مناسبتها را به یکدیگر تبریک بگویند.
وی ادامه میدهد: شاید آمدن تکنولوژی خوب باشد و کارها را سریعتر از آن چیزی که فکر کنید انجام دهد، اما قطعا پیامک یا تماس تلفنی خاطرهانگیز نیست، حسی که در نامههای خطی وجود داشت در پیامکهای موبایلی امروز وجود ندارد و شیرینی انتظار رسیدن نامه از فردی که برایمان مهم بود را این روزها کمتر احساس میکنیم.
این جامعه شناس میگوید: متاسفانه با ورود تکنولوژی، سنت نامهنگاری که از لحاظ روانی ما را به یکدیگر نزدیکتر میکرد کاملا فراموش شده امروزه پیامک یا ایمیل این کار را انجام میدهد که در آن خبری از احساسات قشنگ عاطفی نیست و امروز ارتباطاتمان غیرمعنوی و دور از هرگونه احساس است.
وی می گوید: باید از امکانات جدیدی که در اختیار داریم درست استفاده کنیم، اگر هم میخواهیم پیامک یا ایمیل بفرستیم طوری آنها را بنویسیم که آن رابطه احساسی را نشان دهد .
گروسی میگوید: چیزی که در گذشته لذتبخش بود، خود کارت پستال نبود، بلکه بحث توجه و اهمیت دادن به ارتباطات انسانی و محبت به یکدیگر بود که متاسفانه امروز کمتر به آن توجه می شود و این باعث شده که روز به روز از هم فاصله بیشتری بگیریم.
وی می گوید: انسان موجودی اجتماعی است و ارتباط برقرارکردن برای او یک نیاز است و چیزی که مهم است، این است که امروزه ارتباطات در مقایسه با گذشته عوض شده مثلا یک پیام نوروزی را برای بینهایت افراد میفرستیم و در این صورت نباید منتظر یک جواب خاص هم باشیم، این در شرایطی است که انسان از عزیزانش عشق دریافت میکند و وقتی این عشق کاهش مییابد یا از بین میرود، احساس تنهایی میکند.
این جامعه شناس می گوید: امروزه میبینیم که نزدیکترین اقوام هم فرزندان یکدیگر را نمیشناسند، این اتفاق درآینده سبب شکاف فرهنگی خواهد شد که برای جلوگیری از این امر، اطلاعرسانی و فرهنگسازی توسط رسانهها، برای زنده نگهداشتن، سنتهای گذشته باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.
به گزارش ایسنا، گذشتگان ما صندوقچهای دارند پر از خاطرات شیرین که روزهای دلتنگی را با محتویات آن صندوقچه سپری میکنند، این در حالی است که نسل جوان امروز، هیچ سندی برای نگهداری و بهرهبرداری در آینده ندارند و عملاً هم نمیتوانند در آینده دلخوش به اسناد خاطرهانگیز باشند، خیلی سال است که کسی برایمان کارت پستال نفرستاده ...
گزارش از: فرزانه لشکری، خبرنگار ایسنا، منطقه کویر
انتهای پیام