این روزها موادمخدر صنعتی به دلیل ناخالصی‌هایی که دارد ارزان‌ در دسترس جوانان ‏قرار می‌گیرد. سوداگران مرگ برای دستیابی به سود بیشتر هر ناخالصی مانند گچ، خاک و حتی فضولات را ‏در تولید موادمخدر به کار می‌برند.

مسلما آسیب‌هایی که این موادمخدر صنعتی ناخالص روی بدن ‏مصرف‌کننده می‌گذارد، چندین برابر خواهد بود. اطلاع‌رسانی به موقع و مشارکت همه اقشار می‌تواند در ‏پیشگیری گرایش جوانان به چنین موادی موثر باشد. به همین سبب با تغییر دولت، وزیر کشور در کسوت ‏دبیرکل ستاد مبارزه با موادمخدر مقابله با افیون خانمانسوز را با رویکرد اجتماعی پیش می‌برد. دکتر رحمانی ‏فضلی شفاف‌سازی در این زمینه را هم در دستور کار خود و همکارانش قرار داده است.

به گزارش سرویس «اجتماعی» ایسنا، یک اقتصاد‌دان برجسته ‏کشور با بیان به اینکه موادمخدر سرمایه ارزی کشور را هم کاهش می‌دهد، می‌گوید: مهم‌تر از ارزی که از ‏کشور خارج می‌شود، جوانان مملکتمان هستند که با گرایش به موادمخدر خانواده‌ها را به بدبختی و نکبت ‏می‌کشانند.‏

دکتر حسین راغفر در ادامه با اشاره به رویکرد اجتماعی کردن مبارزه با موادمخدر می‌افزاید: مسلما هر اقدام ‏جمعی و عمومی در جامعه برای مقابله با پدیده‌های اجتماعی درست‌ترین رویکرد است. اما این سئوال ‏همیشه مطرح است که «چگونه منابع بزرگ موادمخدر وارد کشور می‌شود؟» پاسخ مسئولان نهادهای انتظامی ‏به این سئوال و همت بیشتر برای جلوگیری از ورود این حجم عظیم موادمخدر و پیش‌ساخت‌های به کشور، ‏می‌تواند رویکرد مبارزه با آن را روشن‌تر ‌کند.‏

به گفته این استاد دانشگاه، نباید با معضل اعتیاد و گرایش به موادمخدر، تنها به شیوه و اقدامات کنترلی، امنیتی ‏و انتظامی برخورد کرد. زیرا بیکاری، سرخوردگی‌های اجتماعی- اقتصادی و مسائلی از این قبیل بخش عمده‌ای ‏از عوامل گرایش به موادافیونی، به عنوان ساز و کار دفاعی برای بعضی از افراد جامعه محسوب می‌شود. راه ‏حل اساسی‌تر مبارزه با موادمخدر، رونق اقتصادی در کنار رویکرد اجتماعی است. برای کشوری که روی ‏اقیانوس نفت و گاز نشسته است، تحقق چنین رونقی دور از ذهن و خارج از دسترس نیست، بلکه عزم ‏سیاسی می خواهد.‏

دکتر راغفر در ادامه با اشاره به این که منابع بزرگ کشور تلف می‌شود، تاکید می‌کند: ریشه‌های سرخوردگی، ‏اتلاف فرصت‌ها در راستای خلق شغل برای جوانان و عدم دست‌یابی به سطح زندگی منطقی، در همین ‏اقتصاد ناکارآمد است.‏

وی در پاسخ به این سئوال که چرا جوانان تحصیلکرده‌ به موادمخدر گرایش پیدا کرده‌اند، می‌گوید: جوانان ‏تحصیلکرده انتظارات بیشتری از جامعه خود دارند و به هر کار و شغلی هم تمایل ندارند. آنها به دلیل ‏گذراندن دوره تحصیل، هر کاری را در حد خود نمی‌بینند و بیشتر دچار سرخوردگی می‌شوند. تحصیلکرد‌ه ها ‏احساس می‌کنند برای جامعه ارزشی ندارند و علیرغم تحصیلات، سرمایه گذاری و تلاشی که کردند، اجتماع ‏یک زندگی انسانی و در خور شان آنها را فراهم نکرده است.‏

این اقتصاددان برجسته کشورمان در ادامه به بررسی عکس‌العمل افراد در جامعه پرداخته و بر این باور است ‏که بخشی از افراد جامعه به عنوان ساز و کار دفاعی و به لحاظ روانی خودشان را از واقعیت‌های تلخ اجتماع ‏پنهان کرده و خروج از جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنند را راه‌حل خوبی می‌دانند. این خروج از جامعه ‏گاهی به صورت فرار مغزها و گاه طغیان علیه خودشان صورت می‌گیرد.

به گزارش ایسنا و به نقل از روابط عمومی ستاد مبارزه با مواد مخدر، راغفر در پایان با اشاره به اینکه طغیان علیه خود، نوعی خودکشی است، می‌افزاید: افراد به ‏اشکال مختلف خودکشی می‌کنند اما کسانی که وارد چرخه استعمال موادمخدر می‌شوند مجبور به تحمل هزینه ‏هم هستند.

انتهای پیام