یک کارشناس مسایل دینی گفت: بر اساس نظر همه مراجع به محض شروع اذان صبح با توجه به داخل شدن وقت، روزه‌دار باید از هرگونه خوردن و آشامیدن خودداری کند در غیر این صورت روزه‌اش باطل و کفاره بر او واجب می‌شود.

حجت‌الاسلام والمسلمین محمدعلی مطلبی در گفت‌وگو با خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در پاسخ به این سوال که آیا زمان خودداری از خوردن و آشامیدن در وقت سحر به مجرد شروع اذان صبح است یا تا آخر اذان نیز شخص می‌تواند به خوردن و آشامیدن ادامه دهد؟ اظهار کرد: به مجردی که اذان شروع شد روزه‌دار به هیچ عنوان نمی‌تواند خوردن و آشامیدن را ادامه دهد یعنی به محض شروع اذان و به سبب دخول وقت روزه‌دار از هر نوع خوردن و آشامیدن منع می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: نظر همه مراجع بر این بوده و گفته‌اند اگر روزه‌دار از شروع اذان تا آخر آن چیزی بخورد و بیاشامد روزه‌اش باطل می‌شود و کفاره بر او واجب شده و باید قضای آن روزه را نیز بگیرد.

این استاد حوزه علمیه و کارشناس مسایل دینی با بیان این‌که «از جمله واجباتی که همه علما معتقدند این است که باید حتی چند لحظه قبل از اذان صبح از خوردن و آشامیدن دست کشید» گفت: همه علما از باب احتیاط واجب گفته‌اند که به مجرد دخول وقت هیچ کس حق ندارد به خوردن و آشامیدن ادامه دهد و اگر در لحظه اذان چیزی در دهان داشت باید بیرون بیاورد.

مطلبی در پاسخ به سوال دیگری که در چه صورتی روزه‌دار می‌تواند برای رفع تشنگی آب بنوشد، اظهار کرد: فقط در دو صورت این امکان وجود دارد، اگر کسی مرض عطش داشته باشد و نتواند روزه را ادامه دهد می‌تواند به قدر رفع این مرض آب بنوشد. همچنین کسی که مبتلا به عطش مستولی و مفرط شده به طوری که به حالت اغما برسد در این حالت به قدری که نوشیدن آب او را از این حالت در بیاورد می‌تواند آب بنوشد.

وی یادآور شد: همه علما متفق‌القولند که در این حالت روزه‌دار باید پس از رفع تشنگی روزه خود را ادامه دهد، اما برای او کفاره‌ای نیست بلکه باید بعدا قضای آن را به جا آورد.

انتهای پیام