دانشمندان آمریکایی در پژوهشی که اولین نمایش تجربی چگونگی واکنش والهای آبی به سونار شبیهسازی شده فرکانس میانی است نشان دادهاند که سونار زیردریایی ارتش میتواند باعث کشته شدن این موجودات شود.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، محققان در واشنگتن دریافتند که گونه والهای بیدندان که شامل بزرگترین حیوان جهان یعنی والهای آبی هستند، با تغییر رفتار به صداهای فرکانس نیمه واکنش نشان میدهند.
این امر شامل تغییر جستجوی غذا بوده که باعث نادیده گرفته شدن شکارهای با کیفیت بالاتر و در نتیجه ضعیف شدن و کاهش تعداد این حیوانات در اثر گرسنگی خواهد شد.
این پژوهش همچنین بر ادعای روانشناسان محیطی در مورد اختلال عادات تغذیه حیوانات دریایی در اثر استفاده از سونار و از بین رفتن آنها صحه گذاشته است.
امواج صوتی تولید شده توسط ارتش برای تعقیب دشمنان در زیر امواج آب بین یک و 10 کیلوهرتز بوده که در باند شنوایی انسان است. این امواج برای به ساحل کشیدن مرگبار این والهای دنداندار عمق دریا مقصر شناخته شدهاند.
تصور میشود که سونار به قدری رفتار شیرجهزنی موجودات را مختل می کند که به شرایطی مانند تراکمزدایی که غواصان در زمان به سطح آمدن سریع با آن روبرو میشوند، مبتلا میشوند.
تاثیرات سونار بر روی وال های آبی در معرض خطر تقریبا ناشناخته بود.
این پژوهش مدعی است که سونار میتواند به طور چشمگیری در جستجوی غذای حیوانات اختلال ایجاد کرده و به شدت بازده تغذیه را کاهش دهد.
نیروی دریایی مدعی است که سونار فضایی برای مقابله با پیشرفتهای فناورانه اخیر مانند ملخهای بیصدا که به زیردریاییهای جدید اضافه شده و شناسایی صدا را مشکلتر میکند، ضروری است.
با اینحال همچنین یکی از مشکلسازترین حملات آکوستیک برای حیات دریایی بوده است. رایجترین قربانیان این فناوری والهای دنداندار و دلفینها هستند.
صداهای زیر آب باعث مسدود شدن ارتباطات حیوانات میشود. والهای بیدندان صداهای فرکانس پائین تولید میکنند که هزاران کیلومتر در آب حرکت میکنند.
دلفینها و والهای دنداندار از صداهای فرکانس بالاتر برای موقعیتیابی شکار استفاده میکنند.
صدای تولید شده توسط موتور و ملخ کشتیها فرکانسهایی را تولید میکنند که میتوانند با این حیوانات تداخل پیدا کنند.
محققان دریافتند که والهای آبی پیش از مواجهه با صدای سونار از نرخ تغذیه 19 کیلوگرم کریل در دقیقه برخوردارند اما در زمان مواجهه با سونار، جستجوی غذا را برای 62 دقیقه متوقف کردند که موجب از دست دادن بیش از یک تن کریل شد.
این پژوهش در مجله Proceedings of the Royal Society B منتشر شده است.
انتهای پیام


نظرات