فرهنگستان علوم طی پیامی درگذشت دکتر بهمن سرکاراتی، استاد دانشگاه تبریز و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی را تسلیت گفت.

به گزارش سرویس علمی ایسنا در پیام تسلیت استاد رضا داوری اردکانی، رییس فرهنگستان علوم آمده است: «درگذشت دانشمند و ادیب گرانمایه آقای دکتر بهمن سرکاراتی استاد دانشگاه تبریز و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی ضایعه ای بزرگ برای جامعه علمی و دانشگاهی و علم و ادب کشور است.

فرهنگستان علوم این ضایعه را به اهل علم و ادب و به دانشگاهیان کشور و به خصوص به همکاران فقید سعید در دانشگاه تبریز و بالاخص به همسر دانشمند ایشان سرکار خانم دکتر مهری باقری تسلیت می گوید. خداوند ایشان را رحمت کند که با صدق و رغبت عمر خود را بی روی و ریا و بدون تظاهر صرف علم و تحقیق کردند و آثاری پدید آوردند که در تاریخ علم و ادب ایران خواهد ماند و نامشان را ماندگار خواهد کرد.»

دکتر سرکاراتی، استاد زبان‌شناسی و فرهنگ و زبان‌های باستانی داشت، روز چهارشنبه 29 خردادماه در سن 67 سالگی درگذشت.

سرکاراتی متولد سال 1316 و دارای مدرک دکتری در رشته‌ی زبان‌شناسی و فرهنگ و زبان‌های باستانی بود. او در سال 1370 به عضویت پیوسته‌ی فرهنگستان زبان و ادب فارسی درآمد و از آن زمان، علاوه بر عضویت پیوسته در مقطعی مدیریت گروه زبان‌های ایرانی و همچنین معاونت علمی و پژوهشی فرهنگستان زبان و ادب فارسی را نیز عهده‌دار بود. از دیگر فعالیت‌های او می‌توان به عضویت در هیأت امنای بنیاد ایران‌شناسی، عضویت در شورای علمی این بنیاد، معاونت پژوهشی بنیاد ایران‌شناسی، مدیریت گروه زبان‌شناسی دانشگاه تبریز و تدریس در این دانشگاه، عضویت در کارگروه پژوهشی دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، ریاست انتشارات و روابط دانشگاهی دانشگاه تبریز، عضویت در کارگروه مرکزی کنگره‌ی سالانه‌ی تحقیقات ایرانی، ریاست مرکز آموزش زبان دانشگاه تبریز و مشاورت عالی کتابخانه‌ی ملی ایران اشاره کرد.

زنده یاد دکتر سرکاراتی تألیفات و ترجمه‌های متعددی در حوزه‌های زبان‌شناسی و زبان‌های باستانی داشت که از میان آن‌ها می‎توان به «اوستا و هنر نو؛ کارنامه‌ی شاهان در روایات سنّتی ایران» (ترجمه‌)، «دین ایرانی بر پایه‌ی متن‌های معتبر یونانی» (ترجمه‌)؛ «اسطوره‌ی بازگشت جاودانی» (ترجمه‌)؛ «سایه‌های شکارشده» (شامل 20 مقاله‌)؛ «مقدمه‌ای بر فلسفه‌ای از تاریخ» (ترجمه)، «بررسی جامع زبان فارسی باستان و آثار بازمانده‌ی آن»، «بررسی سه فرگرد وندیداد»؛ «اصطلاحات خویشاوندی در زبان‌های ایرانی» اشاره کرد.

این استاد فقید همچنین صاحب بیش از 35 مقاله در موضوعات مختلف ادبی و زبانی و تاریخی بود.

انتهای پیام