محققان دانشگاه MIT نمایشگرهای لمسی ابداع کرده‌اند که از طریق ارسال پالس‌های مرتعش، می‌توانند جایگزین مناسبی برای سیستم‌های جی پی اس در هدایت رانندگان باشند.

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، انتقال اطلاعات الکترونیکی مانند سیستم جی پی اس یا پیغام‌های متنی که می‌توانند هنگام رانندگی خطرناک باشند، نیاز به انتقال اطلاعات به شیوه غیربصری را تشدید کرده است.

لاینت جونز یکی از محققان دانشگاه MIT به راهکاری مناسب برای حل این مشکل دست یافته است.

راه‌حل وی شامل "نمایشگرهای" لمسی است که اطلاعات را از طریق پالس‌های مرتعش ارسال می‌کنند.

پوست انسان دارای تعداد یکسانی گیرنده‌های حسی در مقایسه با شبکیه چشم است و بر خلاف چشم که تمامی گیرنده‌های آن در ناحیه‌ای بی‌نهایت کوچک متمرکز شده‌اند، گیرنده‌های پوست روی سطحی به اندازه دو متر مربع قرار گرفته‌اند.

با این حال، انتقال اطلاعات از طریق حس لامسه مشکل بزرگی را به دنبال دارد و آن تفاوت در حساسیت است؛ به طور مثال، نواحی دست ممکن است در مقایسه با ساعد حساس‌تر باشند و بالعکس.

برای پاسخ به این مشکل، جونز آرایه‌ای را طراحی کرده است که ارتعاشات یک موتور از خلال پوست را در سه بعد تعیین می‌کند.

با استفاده از هشت شتاب‌دهنده ریز و یک موتور ارتعاشگر منفرد که نوعا در تلفن‌های همراه به کار می‌رود، جونز آرایه خود برای اندازه‌گیری ارتعاش‌های موتور در سه ناحیه مختلف بدن را پیکربندی کرده است. این سه ناحیه عبات‌اند از: کف دست، ساعد و ساق پا.

با اجرای آزمایش‌هایی وی دریافت که ارتعاش‌ها از خلال پوست به سرعت در تمامی این سه ناحیه در طیف هشت میلی‌متر ( 0.3 اینچ) از منبع مرتعش‌شونده متوقف می‌شوند؛ با این حال، حس‌کردن این ارتعاش‌ها توسط شرکت‌کنندگان، واقعیتی متفاوت را گزارش کرد.

یک آزمایش جداگانه توسط جونز نشان داد که گرچه مرتعش‌شدن پوست در فاصله 0.3 اینچی از منبع متوقف شد ، بسیاری از شرکت‌کنندگان به تشخیص ارتعاش‌ها تا یک اینچ از منبع ادامه دادند.

آزمایش‌های جونز همچنین نشان داد که افراد از لبه‌های جوارحشان برای مکانیابی محرک‌ها استفاده می‌کنند.

افزون بر خلق نمایشگر "فارغ از چشم" برای رانندگان، این دانشمند مدعی است که آتش‌نشانان حاضر در یک ساختمان پر از دود یا کارگران اورژانس در مکانی حادثه دیده می‌توانند از اطلاعات حسی استفاده کنند.

همچنین، نمایشگرهای ابداعی می‌توانند به پیاده‌روی‌کنندگان حرفه‌ای یا دوچرخه‌سواران در خصوص عبور از مسیری ناآشنا با دریافت سیگنال‌هایی از یک مچ‌بند مرتعش‌کننده، کمک کنند.

جونز و همکارانش هم‌اکنون در حال طراحی آرایه‌هایی هستند که بتوان آن‌ها را روی پشت یا به دور مچ پوشید.

این آرایه‌های ارتعاش‌کننده برای این که به راننده بگویند به سمت راست یا چپ بپیچد، از سمت چپ به راست بدن فعال می‌شوند.

جزئیات این مطالعه در مجله IEEE Transactions on Haptics منتشر شده است.

انتهای پیام