رییس پژوهشکده‌ی هنر گفت: همایش ملی هنرهای آیینی در ایران با توجه به پژوهش‌های انجام‌شده در این حوزه، اتفاقی بسیار ناچیز و اندک است، هرچند حضور کارشناسانی مانند محمد میرشکرایی را باید غنیمت شمرد.
رییس پژوهشکده‌ی هنر گفت: همایش ملی هنرهای آیینی در ایران با توجه به پژوهش‌های انجام‌شده در این حوزه، اتفاقی بسیار ناچیز و اندک است، هرچند حضور کارشناسانی مانند محمد میرشکرایی را باید غنیمت شمرد.
به گزارش خبرنگار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سیدکمال حاج‌سیدجوادی که در آیین تجلیل از سیدمحمد میرشکرایی همزمان با همایش ملی هنرهای آیینی در ایران در فرهنگستان هنر سخن می‌گفت، ادامه داد: آنچه انجام می‌شود بعضا با سلیقه‌ها و ذهنیت‌های شخصی و نظراتی که هیچ پایه و اساس علمی و آکادمیکی ندارند همراه است. تضارب آرا و تضاد نیز بین این نظریات وجود دارد. متأسفانه بسیاری از تحقیقات انجام‌شده نیز برگرفته از گفته‌ها و نوشته‌های مستشرقانی است که فرهنگ و تمدن ایران را آن‌طور که باید حس نکردند و دقیقا نمی‌شناسند. در واقع برخی از این تحقیقات بوی این سرزمین را نمی‌دهند.
او با تأکید بر این‌که چراغ پژوهش‌های مربوط به هویت ایران و آیین‌های جهان فارسی‌زبان باید شعله‌ور و روشن نگه داشته شود، اظهار کرد: براساس بررسی‌های انجام‌شده معلوم شد بین مجموعه‌ی شخصیت‌هایی که به‌صورت کاملا فردی و در عین حال، یکتا و همراه با عشق به ایران کار کرده‌اند، استاد محمد میرشکرایی حدود نیم قرن تلاش و کارهایی را عرضه کرده است که هنوز بین بسیاری از کارهای دیگر نمونه‌اند.
وی گفت: نمایش‌ها و آیین‌های موجود در ایران از دیرباز و درست از زمانی که به دوران اسلام می‌رسد، رنگ و حقیقت اسلامی به خود می‌گیرد.
حاج‌سیدجوادی با اشاره به برخی تحقیقات انجام‌شده در زمینه‌ی حضور اسلام و دین در آیین‌های ایرانی، بیان کرد: براساس تحقیق انجام‌شده در مناطق شیعه‌نشین و اهل سنت نمی‌توانیم حتا یک آیین را پیدا کنیم که در اجرای آن، نور دینی و اعتقادات مذهبی همراه با دعا وجود نداشته باشد. حال چگونه است که ما درپی این هستیم که مراسم آیینی خود را منتسب به دنیایی کنیم که پیوندی با آن نداریم.
رییس پژوهشکده‌ی هنر محمد میرشکرایی را از معدود پژوهشگرانی دانست که در این حوزه فعالیت کرده و یک‌تنه همراه با گروهی اندک از شاگردانش در این حوزه، راه پرپیچ و خم را هموار کرده و از نمونه‌ی بارز آن، ثبت جهانی نوروز به‌عنوان یکی از آیین‌های باستانی ایران است.
او ادامه داد: درباره‌ی بحث نوروز، عده‌ای که ادعای محقق بودن در این حوزه را داشتند، معتقد بودند نوروز برای ایران نیست، ولی میرشکرایی این را با پایمردی خود به همه نشان داد.
وی اضافه کرد: ما در پژوهشکده‌ی هنر تصمیم گرفتیم به موضوعات پژوهشی که در پیوند با هنر کمتر به آن‌ها توجه شده است بپردازیم.
به گزارش ایسنا، رییس انجمن انسان‌شناسی ایران نیز در سخنانی درباره‌ی محمد میرشکرایی اظهار کرد: او از نخستین افرادی است که حرکت‌های اولیه را برای شروع یکسری مطالعات ارزشمند در ایران از سال 1346 آغاز کرد. او بعد از 40 سال کار فرهنگی در حوزه مردم شناسی و آیین‌های ایران باستان در سال 86 بازنشسته شد. معرفی وی کار بسیار مشکلی است. شخصیت علمی استاد میرشکرایی کوله‌باری از پژوهش دارد که نشان دادن این کوله‌بار کار چند ساعت نیست.
رفیع‌فر در ادامه اشاره‌ی کوتاهی به زندگی‌نامه‌ی استاد محمد میرشکرایی کرد و گفت: او در سال 1321 در تفرش به دنیا آمد و از کودکی با کتاب‌ها و مجله‌های پدر و پدربزرگش سرگرم بود. تا سال‌های اول دبیرستان در تفرش تحصیل کرد، بعد از آن به دبیرستان شرف تهران آمد. در دبیرستان با آیین نمایش و فرهنگ‌های نمایشی آشنا شد و بعد از آن بود که فعالیت در این حوزه را ادامه داد. در سال 1344 در دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه تهران با همسرش، غزاله پردیس آشنا شد و ازدواج کرد و در سال 1352 به استخدام رسمی مرکز مردم‌شناسی وزارت فرهنگ درآمد. او دوره‌ی فوق لیسانس خود را در رشته‌ی فرهنگ و زبان‌های باستانی در دانشگاه تهران گرفت و دوره‌ی دکتری را در تاجیکستان آغاز کرد که به‌دلیل کارهای زیاد مجبور به ناتمام گذاشتن این دوره شد. تا این‌که در سال 1386 در جریان برگزاری همایش 70 سال مردم‌شناسی ایران درخواست بازنشستگی‌اش قبول شد و پس از برگزاری این همایش بازنشسته شد.
او اضافه کرد: استاد میرشکرایی در ثبت جهانی آیین نوروز تلاش زیادی کرد حتا می‌توان این پرونده را به نام او ثبت کرد. میرشکرایی از سال 63 تا 68 سرپرست موزه‌ی پژوهشی مردم‌شناسی بود و از 68 تا 86 مدیر پژوهش‌های مردم‌شناسی کشور و رییس پژوهشکده‌ی مردم‌شناسی بود.
انتهای پیام
نظرات