دانشمند ناسا نقشهاي از حرارت خورشيد طراحي كرده كه بيشتر شبيه به نقاشيهاي سبك پست امپرسيونيستي هنرمندي مانند ونگوك است.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، روش تجسم يكي از شيوههاي سازمان فضايي ناسا براي برخورد با حجم زياد اطلاعات است كه در اين جا دوره 12 ساعته گرمايش و سرمايش در سطح خورشيد مورد استفاده قرار گرفته است.
هر پيكسل شامل ميزاني از اطلاعات در مورد دماهاي در حال تغيير بوده و سرنخهايي را از مكانيزم هدايتگر دما و حركات جو خورشيد يا تاج ارائه ميكند.
به گفته محققان، چنين شيوههاي تجسمي براي همه چيز از طراحي نقشه مدارهاي سيارهاي بر اساس سنجشهاي شبانه از محل آنها در آسمان تا رنگ آمیزی نورهاي معمولا نامرئي مانند پرتوهاي ايكس تا توليد تصاوير خورشيد لازم هستند.
اين تصاوير توسط نيكولين ويال، دانشمند مركز پرواز فضايي گودارد ناسا ايجاد شدهاند.
ويال از تصاوير با وضوح بالاي رصدخانه ديناميك خورشيدي براي تركيب نور در 10 طول موج متفاوت استفاده كرده است.
تركيب رنگها به نمايش گرم يا سرد بودن مناطق خورشيد در يك دوره 12 ساعته پرداخته كه رنگهاي قرمز، زرد و نارنجي براي نواحي سرد مورد استفاده قرار گرفتهاند.
از آنجايي كه بيشتر عكسهاي وي كه با نوردهي درازمدت آهسته ثبت شده، مناطق سرد خورشيد را نمايش ميدهند، ويال نتيجهگيري كرده كه اين ستاره با اننفجارهاي سريع داغ شده و سپس به آرامي سرد ميشود.
انتهاي پيام
نظرات