یک معمار معتقد است که معماری رومی، چهره و فضای شهرها را گرفته و هویتی کاذب به آن‌ها داده است.

گیتی اعتماد در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس هنرهای تجسمی ایسنا، اظهار کرد: دلیل این سبک معماری، پیدایش اقشاری نوکیسه و بدون فرهنگ به‌عنوان سرمایه‌دار، مالک و کارفرما از یک‌سو و تعدادی سازنده بدون فرهنگ، تعهد و آگاهی نسبت به اقلیم، فرهنگ، شهرسازی و معماری بوده‌ است.

او ادامه داد: اگر این معماری نوپا را با معماری سنتی ایران یا معماری دوره تجدد و افراد خارجی که تحت تأثیر معماری ایران، شاهکارهایی را آفریده‌اند، مقایسه کنیم، به بی‌هویت و بازاری بودن آن پی می‌بریم.

این معمار با بیان این‌که معماری به سبک رومی علاوه بر ایجاد سیمای نامطلوب، از نظرهای دیگر نیز به شهر لطمه می‌زند، گفت: مصالح مناسب برای تهران با توجه به اقلیم آن آجر و در نهایت، بتن است. از سویی با توجه به زلزله‌خیز بودن منطقه و بویژه تهران، مصرف مصالح و تزیینات سنگین (سنگ‌های ضخیم، مجسمه‌ها و نرده‌های سنگی) می‌تواند در یک زلزله متوسط فاجعه به بار بیاورد.

اعتماد یادآوری کرد: البته قرار نیست که دست‌وپای یک معمار خلاق بسته شود، بلکه حتی با مصالحی مانند آجر و بتن نیز می‌توان شاهکار آفرید.

وی این سبک معماری را نمایانگر شکاف عمیق طبقاتی میان مردم دانست و اظهار کرد: در معماری سنتی ما، این اختلاف طبقاتی معمولا در داخل خانه‌ها و وسعت‌شان نمودار می‌شد. در حالی‌ که اکنون اختلافات طبقاتی در نمای ساختمان‌ها خود را آشکار می‌کند. بدترین نمونه‌ها از معماری رومی و این اختلاف بین اقشار مختلف مردم را در اطراف کاخ سعدآباد و زعفرانیه در تهران می‌توان دید که موجب تأسف است.

این معمار افزود: نمای بیرونی یک ساختمان، حق تمام شهروندان و عنصری تأثیرگذار بر تمام فضای شهری است. به همین دلیل، مدیران شهری و شورای شهر تهران (که در رأس آن یک معمار است) باید به این موضوع توجه کنند.

انتهای پیام