ناظر دیدار هندبال تیم های منیزیم و مس درباره حواشی این دیدار گفت: اعتراضات سرمربیان در دیدار نیمه نهایی لیگ برتر موجب اخطار هر دو طرف شد.

حسین رونق در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در خصوص حواشی دیدار مس کرمان و منیزیم فردوس در نیمه نهایی اظهار کرد: در ابتدا سرمربی تیم کرمان به داوری اعتراض کرد و اخطار گرفت. بعد از آن نیز سرمربی تیم کرمان به داور اعتراض کرد که کارت زرد گرفت.

ناظر این دیدار با بیان‌ اینکه اعتراضات در این دیدار وجود داشت افزود: در این دیدار در نیمه اول تماشاگران کرمانی بطری آب را به داخل زمین پرتاب کردند و در آخر بازی نیز تماشاگران کرمانی به سمت داور آمدند و به واسطه دیگران به خیر گذشت و آسیبی ایجاد نشد.

به گفته‌ی رونق تیم منیزیم فحاشی به داور نداشته است که اگر فحاشی صورت می‌گرفت حتما آن را گزارش می‌کرد و او در این خصوص افزود: منیزیم به داوری اعتراض کردند ولی فحاشی نبود که اگر می‌بود در همانجا بازی دیسکالیفه می‌شد. من و سلیمانی هیچ‌گونه فحاشی نشنیدیم و نمی‌شود با نظر دیگران رفتار کرد. ولی وقتی اعتراضات شهداد مرتجی در حدی شد که شایسته اخطار بود از داور خواستیم که کارت زرد به او بدهد.

وی اعتراض سرمربی منیزیم به داور را در حد معمول دانست و گفت: اعتراضات از این دست کارت قرمز ندارد و هر مربی می‌تواند اعتراض کند و ناظر نیز که از بیرون بازی را هدایت می‌کند آن‌ها را به آرامش دعوت می‌کنیم و مشکلات برطرف می‌شود. اگر اعتراضات ادامه دار شود و منجر به درگیری شود کاملاً اوضاع فرق خواهد کرد. اما در این دیدار درگیری و حمله پیش نیامد.

او معتقد است که این‌گونه رفتارها از مربی تیمی که بازی برده را در ثانیه آخر از دست می‌داد و به تساوی رسید رخ داده‌است ادامه داد: منیزیم 15 ثانیه آخر گل برتری را به واسطه پنالتی به ثمر رساند ولی در برگشت که توپ در اختیار کرمانی‌ها بود در دو ثانیه‌ی آخر گل تساوی را خورد و دو تیم به تساوی رسیدند. این باعث اعتراض جزیی مربی منیزیم شد که بازی را برده برای خود می‌دانست. تحمل این موضوع از سوی مربی منیزیم کار دشواری بود.

ناظر این بازی گفت: من شخصاً از تیم منیزیم نه مربی و نه سرپرست و کادر و بازیکنان فحاشی نشنیدم که اگر می‌شنیدم اصلا گذشت در کار نداشتم. این از وظایف ناظر است که در خارج از بازی هر آن چه که در زمین اتفاق می‌افتد را گزارش کنیم. ولی این موضوع در حدی نبود که بزرگش کنیم.

انتهای پیام