انتقادها از باقی ماندن مجموعه راه آهن در شهر تهران در حالی بالا گرفته است که به نظر می‌رسد تجربه جهانی در شهرهای بزرگ و پرجمعیت جهان عکس این رفتار را نشان می‌دهد. تجربه ساخت ایستگاه‌های بزرگ راهآهن در مراکز بزرگترین پایتخت‌های اقتصادی جهان حاکی از آن است که راهآهن نه تنها در حومه نیست که در مرکز توجهات قرار دارد.
به گزارش خبرنگار ایسنا، در اوایل هفته قبل شهردار تهران در سخنانی رسما اعلام کرد که این نهاد پیشنهاد انتقال راه آهن تهران به مناطق حومه‌ای شهر را ارائه داده و آمادگی این را دارد که نسبت به این موضوع اقدامات لازم را انجام دهد.
هر چند این مساله خیلی زود با واکنش مسوولان وزارت راه و شهرسازی مواجه شد ومدیرعامل راهآهن در گفت‌وگو با ایسنا اعلام کرد نه تنها این شرکت برنامه‌ای برای خروج از تهران ندارد که حتی برنامه‌ریزی برای ساخت ایستگاه‌های جدید را نیز با قدرت ادامه می‌دهد اما به نظر می‌رسد این برنامه‌ریزی با مخالفانی جدی همراه خواهد بود که احتمالا در مراحل بعدی نیاز به برقراری و هماهنگی با آنها وجود دارد. جدیدترین کسی که در این رابطه اظهار نظر کرده سردار سیدتیمور حسینی است که به عنوان رییس پلیس راهنمایی و رانندگی تهران بزرگ انتقال پایانه‌های مسافربری مانند ایستگاه راهآهن را از شهر تهران امری ضروری دانسته است.
با وجود پراکندگی آرایی که در رابطه با ماندن یا رفتن راهآهن از تهران وجود دارد به نظر می‌رسد شهرهای بزرگ آسیا، اروپا و آمریکا سالهای سال است که این موضوع را برای خود حل کرده‌اند و سابقه طولانی ایستگاه‌های قطار در این شهرها به خوبی این موضوع را روشن می‌کند.
ایستگاه بزرگ مرکزی شهر نیویورک که در نزدیکی منهتن واقع شده به نوعی همسایه بزرگترین ساختمان‌های تجاری این شهر به حساب می‌آیند؛ قدمتی بسیار طولانی داشته و در طول تمام این سالها به عنوان یک مرکز تجاری، فرهنگی و ترانزیتی شناخته شده است.
شهر پاریس با عنوان پایتخت فرانسه نیز نه تنها ایستگاه راه آهن را از مرکز به حومه انتقال نداده که حتی برای خود 3 ایستگاه متفاوت به سمت شمال، جنوب و غرب تعبیه کرده است.
شهر لندن نیز یکی از قدیمی‌ترین و بزرگترین ایستگاه‌های راهآهن جهان را به خود اختصاص داده، این ایستگاه که از سال 1868 ساخته شده به عنوان یکی از اصلی‌ترین ایستگاه‌های راهآهن انگلیس شناخته شده و برای سالهای طولانی مورد بهره‌برداری قرار گرفته است.
وضعیت برلین به عنوان پایتخت کشور آلمان نیز شبیه به لندن است. این ایستگاه مرکزی این شهر در همسایگی دانشگاه بزرگ و یکی از بزرگترین هتل‌های شهر برلین قرار گرفته و به نوعی نقطه مرکزی پایتخت آلمان به حساب می‌آید.
تجاربی شبیه به این در کشورهای شرقی نیز دیده می‌شود شهر مسکو در روسیه که یکی از تاریخی‌ترین ایستگاه‌های قطار جهان را دارد راهآهن خود را به یکی از مرکزی‌ترین خیابان‌ها رسانده و در طول تمام این سالها نیز استفاده از آن را ادامه داده است.
در کشور ژاپن نیز به عنوان یکی از پیشروترین کشورهای آسیایی در استفاده از راهآهن اکثر قریب به اتفاق ایستگاه‌ها در شهرهای بزرگ در نقاط مرکزی واقع شده است.
هر چند نمی‌توان صرف تجربه کشورهای خارجی را به عنوان یک الگو موفق در این بین به حساب آورد اما استفاده از تجارب کشورهایی که به نسبت ایران از سابقه طولانی‌تری در مدیریت حمل و نقل در شهرهای بزرگ برخوردارند قطعا امتیازی مهم برای ایران خواهد بود. امتیازی که به نظر می‌رسد وزارت راه و شهرسازی بر روی استفاده از آن تاکید زیادی داشته و حال برای عملیاتی کردن برنامه‌اش نیاز به جلب موافقت نهادهایی چون شهرداری خواهد داشت.
انتهای پیام
نظرات