کارگاه آموزشی «سینمای مستند تجربی- مستند بدون فیلمنامه» با حضور سیف‌الله صمدیان در نهمین دوره جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت برگزار شد.

به گزارش ایسنا، صمدیان در این کارگاه بعد از مطرح کردن تاریخچه‌ی مختصری در مورد تاریخ هنر و تصویر و اشاره به آثار بزرگ عکاسان مختلف، بحث درباره موضوع اصلی کارگاه را با ذکر نقل‌قول‌هایی از کارگردان‌های بزرگ سینما در ورک‌شاپ‌های جانبی جشنواره‌ی کن آغاز کرد.

او در این کارگاه گریزی به سینمای عباس کیارستمی و اهمیت کار و جایگاه او در سینمای دنیا زد و او را سینماگری دانست که با وجود چند دهه سابقه‌ی درخشان، هنوز مشغول بازیگوشی و تجربه کردن در گوشه و کنار سینماست.

صمدیان با این نقل قول از اسکورسیزی که «اگر بتوانید لذت خوردن یک سیب را در یک فیلم سه دقیقه‌ای به من نشان بدهید، هنرمند هستید» ادامه داد: بین «نگاه کردن» و «دیدن» باید تفاوت قائل شوید. هنر اصلی یک انسان «دیدن» است؛ برای وسعت و عمق بخشیدن به توانایی این نوع فیلمسازی، فقط نگاه کردن به اطراف کافی نیست، باید توانایی «دیدن» و ادارک فضای اطراف را داشت.

او افزود: قوی‌ترین سناریست جهان، خود جهان است. از همین رو موضوعات بسیار زیادی را می‌توان از طریق دوربین ثبت کرد، منتها شرط ثبت هنرمندانه این وقایع به شکلی دراماتیک مرهون وجود نگاه هنرمندانه است.

وی ضمن نمایش دادن دو تریلوژی، شامل سه فیلم یک دقیقه‌ای با موضوع «درخت» و «باد» که بدون استفاده از تجهیزات سینمایی خاص و تنها با نشان دادن چند تصویر به «باد» و «درخت» پرداخته بود، بیان کرد: مستندهای من فیلم‌نامه دارد، ولی این فیلم‌نامه در لحظه نوشته می‌شود. باید در صحنه حضور داشت و با چشمان باز صحنه‌ها را شکار کرد. استفاده حداقلی از تجهیزات سر صحنه‌ی فیلم‌برداری، به دست‌نخوردگی فضا کمک می‌کند و روایت صادقانه‌تری از موضوع به بیننده می‌دهد.

صمدیان تکنولوژی دیجیتال را موهبتی برای این نوع فیلم‌سازی دانست و به هنرجویان این کارگاه توصیه کرد در این نوع سینما خیلی در قید و بند وسواس به خرج دادن در انتخاب دوربین نباشند و هر کجا که موضوع جذابی یافتند، با استفاده از دم‌دستی‌ترین وسایل آن را ثبت کنند.

او در عین حال از هنرجویان خواست به مدت زمان فیلم توجه نکنند و هدف‌شان گذر از ساخت فیلم‌های کوتاه و تجربی به امید ساخت فیلم بلند نباشد.

نمایش فیلم نیمه‌بلند «پنج داستان کوتاه» ساخته‌ی صمدیان، بخش بعدی این کارگاه بود. این فیلم با انتقاد یکی از حاضران روبه‌رو شد. شخص منتقد اعتقاد داشت نگاه صمدیان در این فیلم‌ها نوعی نگاه «لوکس» است و با صحبت‌های قبلی او در تعارض است که در مقابل صمدیان هم درخواست کرد هنرجویان تا آخر کارگاه صبور باشند.

بر اساس این گزارش، در بخش دوم این کارگاه بیشترین زمان به پخش آن دسته از آثار سیف‌الله صمدیان که به موضوع «مستند بدون فیلم‌نامه» نزدیک بود اختصاص داشت؛ فیلم‌هایی که بیشتر حاصل زمان‌بندی کارگردان، حضور به موقع در صحنه‌ها و شکار لحظه‌های به ظاهر ساده‌ای بود که قرار گرفتن آن‌ها در کنار هم، یک کلِ معنادار را بنا می‌کرد.

انتهای پیام