یک مدرس دانشگاه گفت: ترانه‎ها و شعرهای محلی یکی از عناصر مهم فرهنگ بومی است.

دکتر هدی عرب‎زاده در گفت‎وگو با خبرنگار ایسنا - منطقه لرستان- اظهار کرد: ترانه‎ها و اشعار محلی یکی از عناصر مهم فرهنگ بومی به‎شمار می‎آیند که عمدتاً قالب روایت‌گونه‎ای داشته و کارکردهای مختلفی در زندگی ساکنان مناطق دارند.

او در ادامه بیان کرد: با دقت در اجزا و ساختار این ترانه‎ها، بسیاری از مشخصه‎های اجتماعی و فرهنگی مردم منطقه آشکار می‎شود. فرهنگ بومی مناطق مختلف از عناصر مختلفی تشکیل شده که یکی از مهمترین آن‌ها، اشعار و ترانه‎های محلی است.

این مدرس دانشگاه ادامه داد: در گذشته نه چندان دور، برای حفظ و مطالعه چنین ترانه‎هایی ارزش چندانی قائل نبودند و در مقابل اشعار رسمی، توجه چندانی به این نمونه اشعار نمی‎شد اما طی چند دهه اخیر اهتمام ویژه‎ای نسبت به گردآوری و تجزیه و تحلیل ترانه‎های محلی شکل گرفته است.

عرب‎زاده ادامه داد: این ترانه‎ها به دلیل محتوای مضمونی بسیار غنی و متنوع و همچنین ارتباط مستقیم با زندگی و فعالیت سرایندگانشان از اهمیت والایی برخوردارند.این اشعار و ترانه‎ها در بسیاری از جنبه‎های زندگی انسان ریشه دوانیده است؛ به‎عنوان مثال، افراد حتی در ضمن کار، به مقتضای احوال خود، اشعاری بر زبان می‎رانند تا با این اشعار، خستگی کار را از خود دور کرده باشند.

این مدرس دانشگاه اضافه کرد: ترانه‏‎های محلی نغمه‎هایی برخاسته از ذهن و زبان عوام است؛ صادق هدایت ترانه‎ها، مثل‎ها و افسانه‎ها را نماینده روح ملت می‎‏شناسد و آن‌ها را نشأت‌گرفته از مردم گمنام بی‎سواد می‎داند.اشعار و ترانه‎های عامیانه مانند اشعار رسمی شاعران دارای قالب شعری مشخصی نیست؛ با این وجود برخی از نویسندگان تقسیماتی را برای آن در نظر گرفته‎‏اند.

وی یادآور شد: اشعار عامیانه نیز مانند دیگر مصادیق فرهنگ عامه فقط خاص یک فرهنگ مشخص نیست؛ بلکه فرهنگ‎های مختلف به نوبه خود دارای اشعار و ترانه‎های عامیانه متفاوتی است که اغلب به زبان محلی آنها سروده می‎شود.

این استادیار دانشگاه خاطرنشان کرد: اشعار و ترانه‎های محلی به عنوان یکی از مهمترین اجزای فرهنگ نمایشگر ابعاد گوناگونی از زندگی مردم مناطق مختلف است و با مراجعه به ترانه‎های هر منطقه، هویت فردی و اجتماعی، ساختار ذهن و روان و خلقیات و رفتار مردم آن ناحیه را می‎توان به‎خوبی درک کرد.

انتهای پیام