باستان‌شناسان ایتالیایی از سال‌ها پیش پا به پای باستان‌شناسان ایرانی در برخی محوطه‌های تاریخی ایران کاوش می‌کنند، فعالیتی که به گفته‌ برخی سایت‌های خبری ایتالیایی سال‌هاست با تعامل و همکاری انجام می‌شود.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با جستجوی کلماتی مانند «کاوش باستان‌شناسان ایتالیایی در ایران» در اینترنت به نمونه‌های زیادی در این زمینه برمی‌خوریم، نمونه‌هایی که هر کدام متعلق به یک محوطه،‌ تپه و حتی اثری تاریخی و جهانی است که حضور گسترده‌ی باستان‌شناسان ایتالیایی در بخش‌های مختلف کشور را نشان می‌دهد؛ تپه «چلو» در خراسان شمالی، مسجد «جامع» جهانی اصفهان و کاوش در مجموعه‌ی جهانی پاسارگاد و نمونه‌هایی از گذشته‌های دورتر مانند و حتی کاوش در مسجد جامع گلپایگان اصفهان و کاوش در «سراب کلان» در ایلام.

از سوی دیگر بستن تفاهم‌نامه‌هایی برای کاوش هر محوطه‌ی تاریخی مانند «طرح کاوش گروه ایتالیایی متشکل از زمین‌شناس، معمار، زیست‌شناس و فیزیکدان براساس انعقاد تفاهم‌نامه‌ای که ‌بین سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و مؤسسه عالی حفاظت و مرمت وزارت میراث فرهنگی، فعالیت‌های فرهنگی و گردشگری ایتالیا در ایران منعقد شده» نیز گواه همکاری‌های مستمر ایران با باستان‌شناسان ایتالیایی است.

روزنامه‌ "Gazzetta del sud" که یک روزنامه‌ محلی ایتالیایی است،‌ درباره این همکاری‌ها می‌نویسد: باستان‌شناسان ایتالیایی با همکاری باستان‌شناسان ایرانی اقدام به کاوش در قالب مأموریت‌هایی می‌کنند که دو کشور به طور مشترک سرمایه‌گذاری آن را بر عهده دارند.

ایتالیا همواره روابط باستان‌شناسی خوبی با ایران داشته است که این روابط به دهه 1950 و آغاز روابط دیپلماسی دو کشور بازمی‌گردد.

پس از انقلاب اسلامی بین روابط این دو کشور برای مدت 20 سال وقفه ایجاد شد و بار دیگر در زمان دولت اصلاحات در ایران و بهبود روابط خارجی ایران این تعاملات از سرگرفته شد. در حالی که تحریم اقتصادی علیه ایران دشواری‌هایی را برای مأموریت باستان‌شناسان انگلیسی و فرانسوی در ایران ایجاد کرد، اما سرمایه‌گذاری‌های مشترک ایران و ایتالیا تحت تأثیر این تحریم‌ها قرار نگرفت.

در حال حاضر نیز هفت یا هشت مأموریت باستان‌شناسی در ایران در حال پیگیری است که باستان‌شناسانی از دانشگاه‌های تورین، بلونا، ناپل و دانشگاه ساپینزا در رم درگیر این پروژه‌ها هستند.

این روزنامه در ادامه به یکی از جدیدترین کاوش‌های گروه باستان‌شناسی ایتالیایی اشاره می‌کند.

یک سازه بزرگ الهام گرفته از دروازه‌ «ایشتار» شهر باستانی بابِل و یک سکونت‌گاه با قدمت 2300 تا 1700 سال قبل از میلاد از جمله یافته‌های باستان‌شناسان ایتالیایی فعال در ایران است.

سازه باستانی مشابه هشتمین دروازه‌ی بابِل در محوطه «تل آجر» در نزدیکی محوطه پرسپولیس - پایتخت باستانی ایران - با قدمت 500 تا 300 سال قبل از میلاد و سکونت‌گاه «چال تپه» در شمال شرقی خراسان بخشی از تمدن «اکسوس» و تمدن عصر برنز آسیای مرکزی است.

کاوش‌ها در نزدیکی پرسپولیس به سرپرستی «پی‌یر فرانچسکو کالییری» از دانشگاه بولونیا و علیرضا عسگری چاوردی همکاری ایرانی او قرار دارد. آن‌ها تاکنون موفق به کشف یک سازه‌ی آجری با نمای لعابی مشابه دروازه ایشترشده‌اند که 50 سال قبل از فتح «پارس» ساخته شده است.

بخش‌هایی از این سازه با نقش و نگارهایی از حیوانات خیالی مانند اژدها و گاو تزیین شده است. در عین حال دانشگاه تورین در کاوش‌هایی در جنوب غربی منطقه خوزستان نیز فعال است که منجر به کشف معبد سنگی پناهگاهی باستانی متعلق به دوره یونان باستان و اشکانیان شده‌اند. مجسمه برنزی شاهزاده شامی که در این محوطه کشف شده است، در حال حاضر در موزه ملی تهران نگهداری می‌شود.

انتهای پیام