رامتین شهبازی - کارشناس و مجری برنامه‌ «تئاتر - جامعه» - از قطع این برنامه خبر داد و نسبت به اتفاقات اخیری که در رادیو «نمایش» افتاده است، انتقاد کرد.

این مدرس دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس تلویزیون و رادیو ایسنا، تصریح کرد: «تئاتر - جامعه» عنوان برنامه‌ای بود که هر هفته جمعه‌شب‌ها ساعت 22 و 30 دقیقه از رادیو نمایش روی آنتن می‌رفت. این برنامه حدود شش ماه روی آنتن رادیو نمایش بود اما با تغییرات مدیریتی اخیر، حدود دو هفته است که تعطیل شده؛ البته این اتفاق فقط به برنامه ما محدود نمی‌شود، بلکه برنامه‌های دیگری نظیر «سینما جامعه»، «نمایش‌شناخت»، «پرانتز باز» و ... که به اذعان خود مدیر محترم رادیو نمایش در جمع 21 برنامه بودند، همین اتفاق برایشان افتاده است که به نظرم بی‌انصافی است. پیش از این در برنامه «مجله تئاتر» که از شبکه 4 سیما پخش می‌شد هم کارشناس و منتقد برنامه بودم که آن هم تعطیل شد. همچنین این اتفاق در رادیو کتاب هم برای برنامه «سینمای کاغذی» ما افتاد که به نظرم این تعطیلی‌ها اتفاق خوشایندی نیست.

او توضیح داد: در «تئاتر - جامعه» کارشناس، مجری و محقق برنامه بودم. مخاطب اصلی برنامه «تئاتر - جامعه» دانشجویان بودند و همچنین دوستان تئاتری هم به این برنامه لطف داشتند. هدف بنده و دیگر همکارانم در این برنامه مطالعه تئاتر از منظر جامعه‌شناسی بود چراکه معتقدم در کل سازمان صداوسیما اصولا به مسائل میان‌رشته‌ای کم‌توجهی شده‌ است.

این کارشناس و مجری همچنین یادآور شد: ما در «تئاتر - جامعه» در هر برنامه به فراخور موضوع مطرح‌شده، یکی از اساتید مطرح دانشگاه را دعوت می‌کردیم و موضوع را کاملا علمی و مبتنی بر روش‌شناسی با وی در میان می‌گذاشتیم و سعی تیم تهیه این بود که استاد مدعو با بحث مورد نظر همخوانی داشته باشد؛ یعنی حوزه مطالعاتی و تدریس ایشان مبتنی بر برنامه ما باشد. همین سبب می‌شد مدت‌ها منتظر استادی بمانیم تا زمان کافی برای حضور در برنامه پیدا کند. تاکنون اساتیدی چون دکتر مسعود دلخواه، دکتر فرشید ابراهیمیان، دکتر سهیلا نجم، دکتر امیرحسن ندایی، دکتر سعید اسدی، دکتر صادق رشیدی، دکتر رفیق نصرتی، دکتر اصغر ایزدی جیران و ... در این برنامه حضور داشتند. پیش‌تولید و پژوهش‌های نخستین حدود شش ماه به‌طول انجامید که روزبه حسینی تهیه‌کننده و سردبیر وقت برنامه بسیار در این زمان کوشید که همه‌چیز درخور مخاطب فرهیخته رادیو عرضه شود. حتی حدود دو ماه پیش که حسینی به دلایل شخصی از تهیه‌کنندگی و سردبیری برنامه کناره‌گیری کرد، اصرار داشتم در راستای احترام به وعده‌ای که با مخاطب داشتیم، برنامه با تهیه‌کننده دیگری ادامه یابد ولی پس از شش ماه به ما اطلاع دادند که به خاطر سیاست‌های جدید سازمان صداوسیما این برنامه دیگر ضبط نشود.

وی در همین زمینه اظهار کرد: بد نیست بدانید گاه مهمانان برنامه و اساتید مدعو پس از طرح موضوع از من زمان می‌خواستند تا درباره بحث، بیشتر مطالعه کنند و این نکته با توجه به دستمزدهای پایین رادیو به اساتید بسیار بنده را شرمنده می‌کرد. خود مسئولان می‌دانند که دعوت کردن از اساتید برای چنین برنامه‌هایی چقدر کار دشواری است؛ ضمن اینکه اساتید هم برای خودشان شأنی دارند و اگر در چنین برنامه‌هایی حضور پیدا می‌کنند به خاطر علاقه‌شان است وگرنه دستمزد حضور در این برنامه‌ها خیلی ناچیز است. ما باید به این موضوع توجه کنیم که رادیو نمایش چه سیاستی برای خودش تعریف می‌کند و آیا این سیاستی که در پیش گرفته است، صحیح است؟ آیا هدف این اساسنامه نباید تغییر کند؟ آیا رادیو نمایش همیشه باید نمایش پخش کند؟ مگر برای صداوسیما شأن دانشگاه در نظر نگرفته‌اند، پس چرا باید پخش یک برنامه دانشگاهی که مخاطبان خودش را دارد، تعطیل شود؟ این اتفاق کمی بی‌انصافی است. شخصا هنوز دلیل موجهی برای حذف این برنامه‌ و برنامه‌های مشابه پیدا نکرده‌ام.

شهبازی در تکمیل این مطلب تصریح کرد: ما در تمام این مدت همراهی صمیمانه حسین قلعه‌قوند، مدیر محترم گروه جامعه رادیو نمایش را با خود داشتیم که جا دارد در همین جا از همکاری وی که واقعا پای برنامه ما ایستادند، تشکر کنم. همچنین امین رهبر که به عنوان تهیه‌کننده و سردبیر دوم به ما پیوست. ما طی مدتی که روی آنتن بودیم بازتاب‌های خوبی از طرف دانشجویان داشتیم و این برنامه برایشان جذاب بود. بسیاری از دانشجویان در دانشگاه از من می‌خواستند تا فایل صوتی برنامه را برای تحقیق در اختیارشان قرار دهم که این نکته برای من بسیار جالب توجه به‌نظر می‌رسید و ای کاش دوستان مدیر نیز قدر این فرصت را می‌دانستند که به‌راحتی از میان می‌رود. شاید برنامه ما مخاطب زیادی نداشته باشد ولی قطعا مخاطبان ویژه‌ای داشت که من بسیاری را در میان دانشجویان خودم و اساتید دیگر می‌شناختم زیرا بعد از پخش هر برنامه بخشی از زمان کلاس بنده صرف طرح موضوعات مطروحه در برنامه می‌شد.

این کارشناس و مدرس دانشگاه در پایان خاطرنشان کرد: دوستان تصمیم‌گیرنده خود کارشناس رسانه هستند اما بنده به‌عنوان فردی که حدود 16 سال است به کار رسانه مشغول هستم با صدای بلند اعلام می‌کنم مسلما با قطع یک برنامه‌، مخاطب هم سرگردان می‌شود. مگر ما نگران هجوم ماهواره نیستیم؟ من و همکارانم دینمان را به مبارزه با برنامه‌های سخیف ماهواره ادا کردیم و توانستیم تعدادی جوان را در ساعتی مشخص نه پای تلویزیون و تصویر که به پای رادیو بکشیم. حالا این مخاطبان را به اجبار تحویل دوستان می‌دهیم تا ببینیم با سرگردانی آنان چه می‌کنند. بی‌شک مخاطب دل‌زده راحت‌ترین راه را برمی‌گزیند که شاید آن انتخاب ماهواره باشد و این دردناک است که ما مخاطب خود را دو دستی تحویل ماهواره می‌دهیم.

وی سپس یادآور شد که بد نیست کمی تجدیدنظر کنیم و با عجله تصمیم نگیریم. گاهی تصمیم‌های از روی عجله صدمات جبران‌ناپذیری بر پیکره فرهنگ وارد می‌کند.

انتهای پیام