گسترش دوزیستان در تمام خشکی‌های جهان این سوال را در ذهن کارشناسان حیات‌وحش متبادر می‌کند که چگونه این جانوران توانسته‌اند در تمام خشکی‌ها و اکوسیستم‌های جهان گسترده شوند؟‌

به گزارش سرویس «محیط زیست» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، زیست‌شناسان به تازگی بیش از 7000 گونه دوزیست را مورد مطالعه قرار دادند تا دریابند چگونه این جانوران در سراسر جهان پراکنده شده‌اند. آنها با استفاده از اطلاعات مربوط به توالی DNA‌ اقدام به ترسیم نخستین نمودار توزیع جغرافیایی دوزیستان کردند. در واقع نمودار جدید روند جابه‌جایی 3309 گونه را در 12 منطقه زیست‌بومی نشان داده است. علاوه بر این، تبارزایی فوق شامل نیمی از تمام گونه‌های موجود دوزیستان از تمام طبقه‌ بندی‌ها می‌شود.

زیست شناسان از گذشته براین‌باورند که توزیع چشمگیر گونه‌های مختلف دوزیستان تحت تاثیر دو فرآیند موسوم به «ویکاریانس» (جایستایی) و «پراکندگی» رخ داده است. فرآیند «ویکاریانس» هنگامی رخ می‌دهد که یک جمعیت زیستی به دنبال رخ دادن برخی رویدادهای ژئوفیزیکی از جمعیت‌های دیگر جدا می‌شود. این پدیده باعث می‌شود تا گونه‌های مختلف پس از جدایی از قاره‌ای به قاره دیگر نقل مکان کنند. در نقطه مقابل، پدیده «پراکندگی» هنگامی رخ می‌دهد که گونه‌های مختلف در مسافت‌های کوتاه خشکی و آبی جابه‌جا می‌شوند.

به گزارش ایسنا به نقل از ساینس ورلد ریپورت، زیست شناسان در این مطالعه دریافتند جابه‌جایی قاره‌ای دوزیستان احتمالا می‌تواند اکثر الگوهای توزیع دوزیستان را توصیف کند. با این حال پدیده «پراکندگی» نیز که حدود 66 میلیون سال پیش در دوره «سنوزوئیک» یا نوزیستی رخ داده در پراکندگی دوزیستان در سراسر زمین نقش داشته است. علاوه بر این «پراکندگی» در مسافت‌های طولانی از راه آب نیز در توزیع دوزیستان رخ داده است. به عنوان مثال زیستگاه اصلی یک گروه از قورباغه‌ها که هم در استرالیا و هم در گینه نو یافت می‌شوند، حدود 52 الی 61 میلیون سال پیش همراه با گروهی از دوزیستان در آمریکای جنوبی بوده است.

«الکس پایرون»، یکی از کارشناسان حاضر در این مطالعه گفت: شاید تصور نکنید که قورباغه‌ها هم می‌توانند شنا کنند اما این احتمال یکی از نزدیک‌ترین حدس‌ها درباره انتقال و پراکندگی این دوزیستان از زیستگاهشان در آمریکای جنوبی به سایر قاره‌ها است. جزئیات بیشتر درباره این مطالعه در مجله Systematic Biology منتشر شده است.

انتهای پیام