محمدبن شاه مرتضی بن شاه محمود ملقب به محسن معروف به ملامحسن و فیض یا فیض کاشانی عالم عامل، فاضل، عارف و از بزرگترین علمای اسلام در قرن یازدهم هجری است.

به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این فقیه، محدث، مفسر محقق، حکیم، متکلم، ادیب، شاعر توانا، علاوه بر مراتب علمیه در "مکارم اخلاق" یگانه بود و مقام او مورد تصدیق موافقین و مخالفین بوده است.

تألیفات گوناگون این شخصیت بزرگوار نشانه تبحر، فضل، کمال، ذکاوت، حسن سلیقه و اطلاعات جامع وی است.

محسن کاشانی علوم شرعی را از "سید ماجد صادقی" و علوم عقلی را از فیلسوف بزرگ اسلامی "ملاصدرای شیرازی" کسب کرد.

ملا محمد محسن کاشانی پس از مدتی به دامادی ملاصدرا رسید و عنوان "فیض" را برگزید.

ملا محسن فیض کاشانی در سرودن اشعار نغز و شیوا نیز بسیار توانا بود و در این عرصه آثار گرانقدری از خود به جای گذاشته است.

تالیفات ملا محسن فیض کاشانی:

تألیفات او را تا 200 اثر ذکر کرده‌اند که از مهمترین آن می‌توان به تفسیر "صافی"، "نوادرالاخبار"، "‌الوافی"، "الانوار" و "الاسرار" و کتاب "علم‌الیقین" اشاره کرد.

شاگردان ملا محمد محسن کاشانی:

ملامحمدباقر مجلسی (صاحب کتاب بحارالانوار)، سیدنعمت‌الله جزایری، قاضی سعید قمی،‌ ملا محمدصادق و ... و نیز ده‌ها عالم و فاضل از جمله شاگردان فیض کاشانی هستند.

ملامحسن فیض کاشانی در سال 1091 ه ق در 84 سالگی در کاشان بدرود حیات گفته و در همان شهر در محلی که بعدها به نام "قبرستان فیض" معروف گشت، به خاک سپرده شد.

منبع: کتاب روز شمار عترت، تهیه‌کننده احمد عیسی‌فر، ناشر: موسسه فرهنگی اندیشه.

انتهای پیام