دانشمندان دانشگاه پزشکی خیریه‌ برلین و مرکز بیماری‌های نورودژنراتیو آلمان (DZNE) تدبیری اندیشیده‌اند تا بینش تازه‌یی در مورد عملکرد منطقه‌یی در مغز به دست آورند که به ‌طورطبیعی درگیر جهت‌یابی مکانی است، ولی در بیماری‌ آلزایمر آسیب می‌بیند.

به گزارش سرویس پژوهشی ایسنا منطقه دانشگاه علوم پزشکی تهران، این دانشمندان به تحقیق در این زمینه پرداخته‌اند که چگونه سیگنال‌های عصبی درون قشر موسوم به entorhinal فرونشانده‌ می‌شوند. طبق نظر پژوهشگران، این مهار نورونی سبب می‌شود تا یاخته‌های عصبی فعالیت ‌خود را سنکرونیزه کنند.

به گفته این محققان، قشر انتورینال، رابط میان مرکز حافظه‌ ‌مغز، هیپوکامپ و مناطق دیگر مغز است. اما این قشر چیزی بیش‌ از یک سطح تماس است که فقط تکانه‌های عصبی را انتقال می‌دهد. همچنین، قشر انتورینال دارای نقش مستقل در یادگیری و جریان‌های تفکر است. این مسأله بویژه در مورد فن جهت‌یابی ‌مکانی کاربرد دارد.

این محققان می‌گویند: در‌ مورد این اتفاق مطالب ذی قیمت اندکی در دست است. به‌همین جهت بود که در مدل‌های حیوانی به تحقیق درمورد نحوه‌ ارتباط یاخته‌های عصبی با یکدیگر در قشر انتورینال اقدام شده است.

محققان معتقدند: سیگنال‌ها درون مغز به صورت تکانه‌های الکتریکی از یک یاخته‌ عصبی به یاخته‌ دیگر می‌روند. به طور کلی، این سیگنال‌ها، صرفاً به جلو نمی‌روند درحقیقت، عملیات مغز بیشتر به این واقعیت بستگی دارد که تکانه‌های عصبی در بعضی موقعیت‌ها فعال شده و در سایر موارد فرونشانده ‌می‌شوند. تعادل صحیح میان فرونشانی و تحریک برای تمامی جریان‌های مغزی اثر قطعی دارد.

آنان می‌گویند: تاکنون پژوهش‌های انجام شده، اساسا بر روی تحریک سیگنال درون قشر انتورینال متمرکز بود و به این جهت است که در پژوهش حاضر به مهار توجه شده و گرادیانی درون کورتکس انتورینال یافته است. این به آن معنا است که سیگنال‌های عصبی به صورتی برابر فرونشانی نمی‌شوند. بلوکاژ سیگنال‌های عصبی دربعضی پاره‌های قشر انتورینال ضعیف‌تر و درنقاط دیگر قوی‌ترند. به‌ این‌ترتیب می‌توان گفت، این مهار دارای دورنمای مکانی است.

به گفته این پژوهشگران، وقتی مغز مشغول است، غالبا یاخته‌های‌ عصبی، عملیات خود را به‌ صورت هماهنگ انجام می‌دهند. در الکتروآنسفالوگرام، ریتم‌ سنکرون یاخته‌های عصبی به‌ صورت دوره‌یی متظاهر می‌شود. سوالی که پیش می‌آید، آن است که چگونه یاخته‌های عصبی رفتار خود را سنکرون می‌کنند و چگونه این ریتم‌ها را به‌ وجود می‌آورند، همچنین مشخص نیست آیا این نوسانات فقط یک عارضه‌ جانبی هستند یا وقتی ایجاد می‌شوند که پدیده‌های دیگر را شعله‌ور و روشن کنند.

محققان به این نتیجه رسیده‌اند که نوسانات نورونی با جریان‌های یادگیری همراهند و حتی در خواب به وقوع می‌پیوندند. این نوسانات، ویژگی اصلی فعالیت‌ مغز به شمار می‌روند و این گرادیان مهاری که یافته‌ شده است، نقش مهمی در خلق ریتم‌ سنکرون یاخته‌های عصبی و نوسانات مرتبط با آن دارد.

محققان با اشاره به اینکه در شرایط بیماری آلزایمر، قشر انتورینال از جمله مناطقی از مغز است که پیش از همه گرفتار می‌شود، می‌گویند: در سال‌های اخیر، بررسی‌های مرتبط با این ساختار مغز افزایش یافته است. در این بخش، در‌ مراحل اولیه‌ آلزایمر می‌توان رسوبات پروتئینی را یافت که از مشخصات بیماری است. همچنین در بیماران آلزایمر، EEG قابل‌ توجه دیده می‌شود.

محققان می‌گویند: نتایج این بررسی‌ به درک چگونگی عملکرد یاخته‌های عصبی در قشر انتورینال و اختلال در فعالیت ‌الکتریکی در این منطقه‌ مغز کمک کرده است.

انتهای پیام