عارف احمدی فر، بازیکن تیم ملی تنیس روی میز، به صحبت های علیدخت پاسخ گفت.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در پی انتشار گفت‌وگوی تفصیلی ابراهیم علیدخت، سرمربی سابق تیم ملی تنیس روی میز در ایسنا، عارف احمدی فر، بازیکن تنیس روی میز ایران، به بخشی از صحبت های مطرح شده از سوی علیدخت که به او مربوط می‌شد، واکنش نشان داد. در پاسخ احمدی‌فر آمده است: "جناب آقای ابراهیم علیدخت مطالبی را در رابطه با اینجانب (احمدی فردر چهارچوب مسابقات جهانی نمی گنجد و سبک بازی اش به درد تیم ملی برای مسابقات جهانی نمی‌خورد) مطرح نموده که علی رغم احترامی که برای همه پیشکسوتان واقعی تنیس روی میز قائلم باید بگویم اینکه این گونه بنده را که با 28 سال سن و حداقل 10 سال قرار داشتن در بین برترین بازیکنان کشور از جمله عضویت در تیم های ملی جوانان و بزرگسالان درمیادین ملی و بین المللی، قهرمانی بزرگسالان آسیا، کشورهای اسلامی و .... ، تخریب فنی و شخصیتی می کنند، اصلأ در شأن یک فرد با ادعایی مثل ایشان نیست.

همه پینگ پنگ ایران می دانند که ایشان به دلیل حمایت از ورزشکاران کناره گیری نکرده بلکه به خاطر اینکه پشت پرده قضایا جریاناتی بوده که جامعه پینگ پنگ همگی از آن مطلع هستند ناچار به استعفا گردیده است.

اتفاقأ سبک بازی بنده مورد تأیید بسیاری از کارشناسان می‌باشد و سالهاست یکی از پر امتیازترین نفرات حاضر در لیگ برتر ایران بوده و حتی پارسال به عنوان ارزشمندترین بازیکن لیگ شناخته شدم وهرجا فرصتی در میادین بین المللی داشته ام بهترین بازی ها را به نمایش گذاشته ام و می توانید در این مورد از آقای فواد کاسب سرمربی زحمتکش و ده ساله تیم ملی بزرگسالان استعلام نمایید. بنده با همین سبک بازی اکثرأ از بازیکنان مورد حمایت ایشان در جایگاه های بالاتری قرار گرفتم از جمله مقام چهارم آخرین دوره انتخابی تیم ملی است.

ایشان اگر دلسوز تنیس روی میز است یک سال هم وقتی نوشاد و نیما را ندارد نه به خاطر امثال بنده، حداقل به خاطر آن یکی دو بازیکنی که همراهش هستند در میادین باشگاهی حضور یابد.

هر حرفی را نباید در رسانه های عمومی مطرح کرد، خوب نیست بنده هم بگویم همه پینگ پنگ ایران می دانند که ایشان برای المپیک بارسلون به مانند همه المپین های ایرانی ادوار المپیک، خودش انتخاب نشده بود بلکه شنیدنی ها حاکی از آن است با سهمیه ای (وایلد کارت) که فدراسیون وقت با ارتباطات و هماهنگی فدراسیون جهانی برای ایران گرفته به صورت تشویقی در بارسلون حضور داشته است.

ایشان در گفت‌وگویشان مطرح کردند که یک بازیکن را به خاطر اینکه از نزدیک ببیند دعوت به اردو کرده و این در حالیست که این بازیکن از خارج نیامده بلکه از مطرح ترین بازیکنان برتر ایران و تیم ملی بوده و سالهاست در میادین حضور دارد.

اتفاقأ سبک بازی آقای علیدخت به دلیل ضربات ریسکی از جمله حمله با بک‌هند از طرف فورهند نه تنها مورد تأیید بسیاری از کارشناسان نبوده بلکه در یکی دو میدان جهانی و آسیایی که حضور داشته تیم ملی را در مواقع حساس با مشکل روبرو کرده است!!!

بنده شاهد تمرینات چند روزه ایشان به عنوان مربی تیم ملی در رشت بودم و اگر بخواهم در رابطه با کیفیت این تمرینات و نارضایتی ورزشکاران اعزامی به قهرمانی آسیا حرف بزنم خیلی از حقایق فنی و مشکلات تیم ملی به قهرمانی آسیا و دلیل باخت بازیکنان در آن میدان خصوصأ خالی کردن بدنشان مشخص می شود. درهمین اردوی رشت از بنده که یک ماه پیش از آن درانتخابی چهارم شده بودم وساکن رشت هستم دعوت به تمرین نکردند.

اینکه ایشان نفراتی را با سن بیشتر از بنده و یا دارای رتبه های پایین تر از بنده در انتخابی تیم ملی به اردو دعوت و بعد صحبت از پشتوانه سازی می کنند از فرمایشات عجیب فنی می باشد. حالا خوب نیست این موارد به این شکل مطرح شود و در شأن یک فرد مدعی خدمت به پینگ پنگ نیست که وقتی با سازمانی قطع همکاری می کند نامه ها و اس ام اس های آن را در رسانه های کشوری مطرح نماید.

در پینگ پنگ ایران همه عارف احمدی فر را می شناسند،‌ محال است حتی یک مورد بی اخلاقی و یا بی احترامی از بنده سر زده باشد، این فرمایشات جناب علیدخت قبلأ هم مطرح و به گوش من رسیده بود اما چون در خانواده داخلی تنیس روی میز مطرح شده بود به خاطر احترام به مسئولین فدراسیون و پیشکسوتان تنیس روی میز نه تنها اعتراض نکردم بلکه جواب هم ندادم ولی این بار اجازه نمی دهم ایشان حالا که در تیم ملی مسئولیتی هم ندارد به راحتی دعوت نشدنم به تیم ملی و عدم حضورم در قهرمانی آسیا را که حق مسلمم بوده، وارونه جلوه دهد و اجازه نمی دهم اینچنین در رسانه ای سراسری مرا تخریب فنی نماید، چرا که اینگونه اظهارات غیر مرتبط در فعالیت های ورزشی ام تأثیر سوء می گذارد.

اینکه ایشان با جناب زارع پور مشکل دارند نباید پای ده ها نفر دیگر را هم به دعوای خود با فدراسیون بکشانند. اتفاقأ آقای زارع پور بالاترین خدمت را به ایشان انجام داده و او را به آرزوی دیرینه اش که مسئولیت تیم ملی بوده نه یکبار بلکه دو بار رسانده است. خودشان باید سعی می کردند با برنامه و دانش این جایگاه مقدس را حفظ کنند.

آقای علیدخت حق مرا برای اعزام به قهرمانی آسیا و میادین بین المللی از جمله پروتور زاگرب (که انجام نشد)و لهستان پایمال کرده و بنده هیچ نگفتم ولی اجازه نمی دهم نظرات فنی اش را که در بین اکثریت کارشناسان طرفدارانی ندارد به این شکل مطرح کند. ایشان چنان گفت‌وگو و نظراتش را مطرح می کند که گویی سرمربی تیم ملی چین و دارای مدارک معتبر مربیگری و سالها تجربه در امور مربیگری ملی بوده است. فردی که در عرصه ملی فعالیت می کند نباید نگاهش به دوستان و همزبانانش با دیگر ملی پوشان تفاوت داشته باشد.

بنده نه برادری دارم که از من دفاع کند و نه عمو و پدری فعال در جامعه تنیس روی میز که ایشان به خاطربدست آوردن دل آن ها و رفاقت با آن ها بخواهد از بنده حمایت کند اما هرچه در زندگی ورزشی دارم با تلاش و ممارست خودم بدستش آورده و از مربی زحمتکشم جناب هرمز قناعتی و البته از دیگر مربیان زحمتکش تیم ملی در سال های اخیر که حالا با دسترنج آن ها دیگران مانور تبلیغاتی می دهند، ممنون و سپاسگزارم.

انتهای پیام