یک عکاس معتقد است، نبود مکانی چون موزه‌ی ملی عکس، منجر به نابود شدن اسناد تصویری و عکس‌های گرفته شده در طول این سال‌ها می‌شود.

مجید دوخته‌چی‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار بخش تجسمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در آستانه‌ی گشایش تازه‌ترین نمایشگاه عکس خود، درباره‌ی وضعیت هنر عکاسی در کشور اظهار کرد: یکی از بزرگ‌ترین مشکلات این حوزه در کشور ما نداشتن یک موزه‌ی ملی عکس برای حفظ تصاویری است که در طول این سال‌ها توسط عکاسان مطرح گرفته شده‌اند. نبود چنین مکانی برای حفظ این آثار فاجعه است.

او افزود: از زمانی که عکاسی در ایران رونق گرفته، نگاتیوهای بسیاری به صورت پراکنده در اختیار مردم، روزنامه‌ها، مجلات و آرشیوهای تصویری قرار دارد که به عنوان پشتوانه‌ی فرهنگی کشور محسوب می‌شوند. امیدوار هستیم که با روی کار آمدن دولت جدید شرایطی فراهم شود که از این تصاویر و عکس‌ها در مکانی مانند موزه نگه‌داری شود.

این عکاس ادامه داد: به اعتقاد من تاسیس یک موزه‌ی ملی عکی و صیانت از منابع بصری، جزو اولین قدم‌هایی است که وزارت ارشاد، سازمان میراث فرهنگی و نهادهای ذیربط باید در این زمینه بردارند.

او همچنین درباره‌ی ویژگی‌های عکاسی مستند گفت: عکاسی مستند دارای شاخه‌های مختلفی مانند عکاسی اجتماعی و خبری است. این نوع عکاسی سابقه‌ی طولانی در ایران دارد و به دلیل ویژگی‌هایی که نسبت به آدم‌ها و تغییرات و ثبت وقایع اجتماعی دارد، بیشتر مورد توجه عکاسان قرار می‌گیرد. البته در کنار این جذابیت‌ها، محدودیت‌هایی هم برای عکاسی مستند و اجتماعی هست که مربوط به امروز و دیروز نمی‌شود.

دوخته‌چی‌زاده افزود: این محدودیت‌ها به چند دلیل مختلف به وجود آمده است. از جمله اینکه عکاسان اجتماعی هنوز نتوانسته‌اند به مراجعی که مجوز عکاسی می‌دهند اثبات کنند که کارشان به نفع دانشگاه‌ها، مراکز مطالعاتی، رسانه‌ها و هنر و فرهنگ کشور است. همچنین رسانه‌ها به عنوان مراجع ذیربط نمی‌توانند از حقوق عکاسان در مواقع لزوم دفاع کنند و تشکل قدرتمندی هم در این زمینه وجود ندارد.

او همچنین عنوان کرد: هرچه نگاه جامعه و مسئولان به عکاسی اجتماعی و مستند بازتر باشد و به نیاز منابع خبری و رسانه‌ها به این نوع عکس‌ها توجه شود، از میزان محدودیت‌ها نیز کاسته خواهد شد. متاسفانه امروز به دلیل کم شدن اقبال رسانه‌ها به استفاده از این نوع عکس‌ها شاهد بی‌توجهی به شاخه‌ی عکاسی مستند و اجتماعی هستیم.

این عکاس در ادامه به اهمیت عکس‌های مستند و اجتماعی اشاره و اظهار کرد: عکس‌های اجتماعی نوعی سند برای ثبت وقایع و سبک زندگی یک دوره‌ی خاص هستند. دولت باید با دادن مجوز فعالیت به عکاسان اجتماعی و در اختیار قرار دادن امکانات از آن‌ها حمایت کند. این حمایت همچنین می‌تواند به صورت انتشار عکس‌ها در قالب کتاب و سفارش پروژه‌ها صورت بگیرد.

او افزود: یکی از مهم‌ترین نتایج توجه و گسترش عکاسی اجتماعی، ارتقای سواد بصری جامعه است؛ چیزی که ما به شدت از آن غافل هستیم. در دنیای پیشرفته‌ی امروز که مفهوم عکاسی و نقش آن در اطلاع‌رسانی به کلی تغییر کرده، باید نگاه جدی‌تری به این مقوله از هنر داشت.

این هنرمند درباره‌ی وضعیت عرضه و خرید آثار عکاسی نیز گفت: عرضه و خرید آثار عکاسی در کشور ما بسیار محدود است. این موضوع باعث می‌شود که صنعت عکاسی در حوزه‌ی خود ارتقا پیدا نکند. بسیاری از عکاسان ما نمی‌توانند با این حرفه امرار معاش کنند؛ در حالی که عکاسی هم نوعی حرفه و شغل محسوب می‌شود. نبود شناخت کافی از مدیوم عکس و اطلاع‌رسانی‌های محدود در زمینه‌ی برگزاری نمایشگاه‌ها از دلایل به وجود آمدن این وضعیت است.

او ادامه داد: در کشور حراجی‌های عکس خوبی نداریم که آثار این حوزه را قیمت‌گذاری کنند و به دست علاقه‌مندان برسانند. صدا و سیما، روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها که وظیفه‌ی اطلاع‌رسانی دارند، ارزش‌های هنر عکاسی را آن‌طور که باید مطرح نمی‌کنند. کسانی هم که هر سال از دانشگاه‌ها در این رشته فارغ‌التحصیل می‌شوند، نمی‌توانند وارد بازار کار شوند و در همان حد گرفتن مدرک باقی می‌مانند.

دوخته‌چی‌زاده در ادامه درباره‌ی برگزاری تازه‌ترین نمایشگاه عکس‌های خود در گالری دی گفت: در این نمایشگاه 15 عکس در معرض دید علاقه‌مندان قرار گرفته است. موضوع این نمایشگاه با عنوان «چندگانگی» درباره‌ی تغییر در هویت و ماهیت آدم‌ها و اشیاء در اثر تغییر مکان است. در سفرهای مختلفی که به کشورهای مختلف داشتم، متوجه شدم تغییر مکان جغرافیایی ممکن است در هویت و معنای انسان‌ها و اشیاء تغییراتی ایجاد کند که همین مسئله را دستمایه‌ی برگزاری این نمایشگاه قرار دادم.

این نمایشگاه از 19 تا 29 مهر ماه در گالری دی به نشانی خیابان ولیعصر(عج)، بالا‌تر از تقاطع نیایش، روبروی پارک ملت، کوچه عاطفی، شماره ۱۳۰، از ساعت 16 تا 20 میزبان علاقه‌مندان به هنر عکاسی است.

مجید دوخته‌چی‌زاده متولد ۱۳۳۶ و دانش‌آموخته‌ی رشته‌ی عکاسی و گرافیک از مدرسه عالی تلویزیون و سینما است. آثار عکاسی او تاکنون در نمایشگاه‌های متعددی در داخل و خارج کشور به نمایش درآمده و از آثار او تاکنون کتاب‌های «راویان نور» (عکس‌هایی از جنگ تحمیلی)، «لبیک» (گزارش مصوری از «رویدادهای پس از انقلاب» به طور مشترک با دکتر محمود گل‌محمدی) و کتاب «نگاهی به ماسوله روستا» به چاپ رسیده است.

انتهای پیام