واشنگتن پست در گزارشی تحلیلی به احتمال دیدار رییسان جمهور آمریکا و ایران در نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک پرداخت و نوشت که اگر دستاوردی در روابط ایران و آمریکا حاصل شود یکی از مزایای اصلی آن به دست آمدن یک چارچوب امنیتی جدید خواهد بود که می‌تواند به جنگ‌های فرقه‌یی سنی و شیعه در سوریه و عراق پایان دهد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، روزنامه واشنگتن پست در این گزارش نوشت: برای باراک اوبامایی که هم ضعیف شده است و هم‌چنان جاه‌طلب است بزرگ‌ترین فرصت سیاست خارجی آمریکا و بزرگ‌ترین خطری که برای ریاست جمهوری وی وجود دارد هفته آینده با ورود حسن روحانی، رییس‌جمهور ایران به نیویورک اتفاق می‌افتد. ایران از طریق کانال‌های مختلف نشان داده است که برای گفت‌وگو درباره یک چارچوب امنیتی گسترده آماده است، چارچوبی که برنامه هسته‌یی ایران را محدود می‌کند و در عین حال منافع این کشور در سوریه و سایر قسمت‌های خاورمیانه را به رسمیت می‌شناسد.

این روزنامه در ادامه نوشت: یک چارچوب جامع برای طراحان اصلی استراتژی در آمریکا خوشایند است، ولی باعث نگرانی بازیگران منطقه‌یی مانند اسراییل، عربستان و امارات شده است که نگران قربانی شدن منافع‌شان شده‌اند. یک آزمایش کلیدی این است که ایران نشان ‌دهد که اگر به مذاکرات ژنو بپوندند برای ایفای نقش سازنده در سوریه آماده است یا خیر.

این روزنامه آمریکایی در ادامه با تشریح چگونگی ارزیابی کاخ سفید از مانورهای دیپلماتیکی که با آغاز سخنرانی حسن روحانی، رییس جمهور ایران در نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک در روز سه‌شنبه آغاز می‌شود، نوشت: مقامات آمریکایی روحانی را رهبر قدرتمند‌تری نسبت به محمود احمدی‌نژاد، رییس‌جمهور پیشین ایران و نیز شخصی میانه‌روتر می‌دانند. اگرچه روحانی در ابتدا با مخالفت آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر معظم ایران روبه‌رو شد اکنون به نظر می‌رسد که از حمایت ایشان برخوردار است.

در ادامه این گزارش می‌خوانیم، روحانی نشان داده است که به یک توافق هسته‌یی علاقمند است. وی به نامه باراک اوباما، رییس‌جمهور آمریکا که خواستار مذاکرات دوجانبه ایران و آمریکا شده بود واکنش مثبتی نشان داد و در گفت‌وگو با شبکه خبری ان.بی.سی نیوز پیام آن را "مثبت و سازنده" ارزیابی کرد. مقامات آمریکا منتظرند ببینند روحانی تا کجا پیش خواهد رفت؛ آن‌ها خواستار انعطاف‌پذیری بیش‌تری روی مسائلی مانند پادمان‌ها و بازرسی‌ها، تمایل بیش‌تر ایران برای محدود کردن ذخایر اورانیوم با غنای 20 درصدش و احتمالا محدود کردن آن به غنی‌سازی 5 درصدی هستند. ایران نیز در ازای آن خواستار پذیرش حقش برای غنی‌سازی اورانیوم است، چیزی که اسراییل قویا با آن مخالفت کرده است.

در ادامه این گزارش آمده است: کاخ سفید انتصاب محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه روحانی را به عنوان مذاکره کننده اصلی در زمینه مساله هسته‌یی ایران یک فرصت می‌داند. ظریف که سفیر پیشین ایران در سازمان ملل است پس از پایان سفر روحانی یک هفته بیش‌تر در نیویورک می‌ماند. در طول این سفر مقامات آمریکایی‌ ممکن است در سکوت به دنبال برقراری ارتباط با ظریف برآیند، گرچه مقامات آمریکایی تاکید کردند که هرگونه توافقنامه هسته‌یی باید توسط گروه 1+5 که شامل روسیه و چین است تصویب شود، زیرا نیازمند نظارت بین‌المللی است.

این روزنامه در ادامه نوشت:‌حساس‌ترین و فوری‌ترین مساله، مساله سوریه و نقش احتمالی ایران در کنفرانس ژنو برای مذاکره درباره یک انتقال سیاسی از بشار اسد، رییس جمهور سوریه است. اظهارات روحانی مبنی بر این که ایران هرکسی را که مردم سوریه به عنوان رییس جمهور انتخاب کنند خواهد پذیرفت، مقامات آمریکایی را دل‌گرم کرده است. آن‌ها منتظر شواهدی هستند که نشان دهد ایران از انتقال سیاسی در سوریه حمایت می‌کند. اوباما در ماه میلادی جاری به این نتیجه رسید که برای حل مشکل سوریه به کمک روسیه نیازمند است و ممکن است به نتیجه مشابهی درباره ایران برسد.

واشنگتن پست در پایان این گزارش نوشت: فرصتی که برای رسیدن به یک دستاورد در روابط با ایران پس از 34 سال به دست آمده است، برای اوباما و تیم سیاست خارجی‌اش وسوسه کننده است. این گونه مسائل باعث روشن‌تر شدن دورنمای یک نظم منطقه‌یی می‌شود که می‌تواند قدرت‌های انقلابی در حال صعود را با قدرت‌های موجود در منطقه پیوند بزند. یک منفعت بزرگ آن به دست آمدن یک چارچوب امنیتی جدید است که می‌تواند به جنگ‌های فرقه‌یی شیعه و سنی که سوریه و عراق را دربر گرفته است و باعث ایجاد تنش در لبنان و بحرین شده است پایان دهد. برای اوبامایی که از اتفاق نظر سیاست خارجی دوحزبی برخوردار نیست، این گام‌ها بسیار بزرگند. به نظر می‌رسد اسراییل حاضر است اجازه زمان بیش‌تری برای دیپلماسی را بدهد. ولی آیا عربستان و کشورهای خاورمیانه حاضرند منتظر چنین توافقی بمانند؟ زمان آن فرا رسیده است که کاخ سفید بزرگ‌تر فکر کند، ولی به جزییات کوچک و عذاب‌دهنده نیز توجه داشته باشد.

انتهای پیام