کریم رجب‌زاده با انتقاد از برخورد سلیقه‌ای در ممیزی کتاب، از به هم خوردن توازن تازه‌ترین کتابش بر اثر ممیزی گله می‌کند.

این شاعر در زادروز 66سالگی‌اش در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره وضعیت انتشار آثارش، گفت: از سال 87 تاکنون کتاب مستقلی چاپ نکرده‌ام، کارهایی به صورت پراکنده داشته‌ام، اما حدود یک ماه پیش کتابی که به صورت مشترک با سیدعلی میرباذل تهیه کرده‌ام، منتشر شده است. این کتاب با عنوان «این یک سلام عاشقانه است» (گزیده عاشقانه‌های شاعران معاصر) از سوی انتشارات کارگاه فیلم و گرافیک سپاس منتشر شده است.

او افزود: «این یک سلام عاشقانه است» شامل 90 سال شعر عاشقانه ایران از سال 1300 تا سال 1390 است. در این کتاب کوشیده‌ایم شعرهای عاشقانه همه شاعرانی را که کتابی از آن‌ها منتشر شده، گردآوری کنیم، مگر اینکه مجموعه‌ای را ندیده باشیم. در روند مجوزی حدود 100 صفحه از این کتاب حذف شد و نظم کار ما را به هم ریخت.

رجب‌زاده همچنین عنوان کرد: از همین‌جا از شاعرانی که کارهایشان در این روند حذف شد، عذرخواهی می‌کنم. ما در این کتاب سعی کردیم تفاوتی میان شاعران قائل نشویم و از همه شاعران به تعداد یکسانی شعر در کتاب بگنجانیم، اما سانسور این عدالت و توازن را در کار ما بر هم زد.

او ادامه داد: بهتر است ارشاد در ممیزی سعه صدر بیشتری داشته باشد و معیارهایش قابل قبول باشند؛ مثلا کتابی بوده که سه بار تجدید چاپ شده، اما همه شعرهایی را که ما از آن کتاب انتخاب کرده‌ایم، حذف کرده‌اند. این ممیزی بر اساس سلیقه است؛ مثلا می‌گویند از شعر فروغ عبارت «معشوق من» را حذف کنید. ما که نمی‌توانیم شعر فروغ را سانسور کنیم، مجبور می‌شویم کل شعر را برداریم. شعرهایی از کتاب‌هایی که قبلا مجوز گرفته‌اند و منتشر شده‌اند، حذف شده است. این‌ها نشانه اعمال سلیقه شخصی است.

این شاعر سپس درباره سخنان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر حذف ممیزی پیش از انتشار، اظهار کرد: خود این موضوع سبب می‌شود ناشران دست به عصا کار کنند؛ چون ناشر برای کارش سرمایه‌گذاری می‌کند. اگر بعد از تولید اثر، اجازه انتشار کتابش را ندهند، تکلیف هزینه‌های ناشر چه می‌شود؟ من نمی‌گویم سانسور باشد، اما اگر این طرح اجرا شود و باز هم سلیقه‌ای عمل کنند، چه؟ در این صورت هیچ حاشیه امنیتی برای ناشر باقی نمی‌ماند.

او افزود: دو کتاب آماده انتشار دیگر دارم که احتمالا تا نیمه دوم سال منتشر می‌شوند. یکی از آن‌ها با عنوان «با خیال یار در یک پیرهن خوابیده‌ام» (تک‌بیت‌های عاشقانه صائب) آماده شده، اما هنوز ناشر آن مشخص نشده است. اثر دیگرم «دویدن روح» (شعرهای سپید مولانا) نام دارد که در آن سطرها و پارگراف‌هایی از کتاب «فیه ما فیه» را استخراج کرده‌ام که به شعرهای سپید امروزی پهلو می‌زنند.

رجب‌زاده درباره آغاز شاعری‌اش، گفت: زمانی که در کودکی به مکتب‌خانه می‌رفتم، معلمی داشتم که روزی یک دیوان حافظ کوچک به من داد. من از همان دوران غزل‌های حافظ را می‌خواندم و حفظ می‌کردم. بعدها کلاس ششم ابتدایی بودم که چیزهایی می‌نوشتم. اول دبیرستان شعری به مجله «صبح امروز» فرستادم و چاپ شد.

او ادامه داد: چاپ شدن این شعر مرا به ادامه دادن شاعری تشویق کرد. بعد از گرفتن دیپلم ادبی به سربازی رفتم. بعد از آن کارمند بانک رهنی شدم که بعدها نامش تغییر کرد و بانک مسکن شد. در طول سال‌ها شعر نوشتم و شعر خواندم. در سال 79 از بانک بازنشسته شدم و اوایل سال 80 یک کتاب‌فروشی در حوالی قصرالدشت باز کردم. حالا این کتاب‌فروشی پاتوق دوستان فرهنگی من است. در آن دور هم جمع می‌شویم، شعر می‌خوانیم و نقد می‌کنیم.

رجب‌زاده سپس درباره زادگاه خود، گفت: من اهل روستایی در گیلان هستم که در حوزه شهر لاهیجان قرار دارد، اما در لنگرود بزرگ شده‌ام، درس خوانده‌ام، عاشقی و ازدواج کرده‌ام. به همین دلیل هرچند برچسب لاهیجان را در شناسنامه‌ام دارم، خود را لنگرودی می‌دانم. با شاعران لنگرود هم ازجمله شمس لنگرودی دوست هستم. ما در مدرسه هم‌شاگردی بودیم و جالب است که من مبصر ایشان بودم.

به گزارش ایسنا، کریم رجب‌زاده در سال 1326 در استان گیلان به دنیا آمده است. از این شاعر تاکنون آثاری همچون «راز غریب ارغوان»، «صف عاشقان تمامی ندارد» و «اردیبهشت و این همه‌ برف» منتشر شده است.

انتهای پیام