محمدرضا نعمت‌زاده در حالی کار خود را در وزارت صنعت، معدن و تجارت آغاز کرده که به نظر می‌رسد راه‌اندازی هفت طرح فولادی یکی از مهمترین اولویت‌های وی در حوزه معدن و صنایع معدنی باشد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، هفت طرح فولادی استانی در ابتدا هشت طرح در چهارمحال بختیاری، شادگان، نیریز، قائنات، بافق یزد، سبزوار، بافت و میانه بودند که بعدا یکی از آنها یعنی طرح بافق یزد به بخش خصوصی واگذار شد و قرار است مابقی طرح‌ها نیز سرنوشت مشابهی داشته باشند. اگرچه در سال گذشته اعلام شد بخش خصوصی پیشنهادهای جالبی برای خرید این طرح‌ها ارائه نکرده و به همین دلیل این طرح‌ها فعلا در اختیار دولت باقی می‌مانند.
در تازه‌ترین رخداد نیز هیات وزیران دولت دهم در جلسه دوم تیر ماه امسال و به استناد اصل 138 قانون اساسی تصویب کرد که مبلغ پیش پرداخت مربوط به گشایش اعتبارات اسنادی طرح‌های فولاد استانی (15 درصد پیش پرداخت به علاوه پنج درصد سهم بیمه سایناشور) از محل منابع مالی موجود در کشور چین به سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران پرداخت و معادل ریالی آن از محل بدهی های دولت به ایمیدرو تهاتر شود.
بر اساس این مصوبه قرارداد طرح های هفت گانه فولادی با شرکت Mcc چین و طرح های تولید نفلین سینیت سراب با شرکت NFC چین امضا شده است.
بر این اساس مبلغ قرارداد شرکت Mcc چین برای طرح فولاد سبزوار دو میلیارد و 28 میلیون و 840 هزار و 688 یوان، طرح فولاد بافت یک میلیارد و 922 میلیون و 571 هزار و 816 یوان، طرح فولاد شادگان دو میلیارد و 149 میلیون و 137 هزار و 960 یوان، طرح فولاد نیریز دو میلیارد و 90 میلیون و 81 هزار و 480 یوان، طرح فولاد میانه دو میلیارد و 165 میلیون و 55 هزار و 992 یوان، طرح فولاد قائنات دو میلیارد و 236 میلیون و 282 هزار و 312 یوان و طرح فولاد سپید دشت دو میلیارد و 288 میلیون و 688 هزار و 22 یوان است.
در همین حال رئیس سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) نیز با اشاره به اینکه با اجرای هفت طرح فولاد استانی هفت میلیون تن به ظرفیت تولید فولاد کشور افزوده می‌شود، اعلام کرد که شورای عالی امنیت ملی، طرح‌های فولاد استانی را به عنوان طرح‌های توجیه‌پذیر وی‍ژه اقتصادی معرفی کرده که به این ترتیب شاهد تسریع در اجرای طرح‌های مذکور خواهیم بود.
اما محمدرضا نعمت‌زاده در حالی تصدی وزارت صنعت، معدن و تجارت را بر عهده گرفته که به نظر می‌رسد راه‌اندازی هفت طرح فولادی جزو اولویت‌های کاری وی باشد. طبق برنامه‌ریزی‌های انجام شده قرار است بخش احیای طرح‌های فولادی به مرور از نیمه دوم سال جاری به بهره‌برداری برسند و برای آغاز به کار بخش فولادسازی این طرح‌ها نیز حدود 36 ماه زمان تعیین شده است.
در همین حال رئیس ایمیدرو عنوان کرده که اگر نتوانیم هفت طرح فولادی را ظرف دو سال آینده به بهره‌برداری برسانیم، عدم‌النفعی معادل 12 میلیارد دلار بر کشور تحمیل می‌شود. این در حالی است که در صورت سرمایه‌گذاری 1.8 میلیارد دلاری، هفت طرح فولادی ظرف 2.5 سال آینده به طور کامل راه‌اندازی خواهد شد.
در این بین به نظر می‌رسد فولادسازان بزرگ کشور نیز در راه‌اندازی هفت طرح فولادی مشارکت کنند. مدیرعامل شرکت فولاد مبارکه اواخر سال قبل گفت که "قرار است مصوبه‌ای در دولت آماده شود که براساس آن ایمیدرو بتواند هفت طرح فولادی استانی را به صورت مشارکتی با فولادسازان بزرگ کشور تکمیل کند."
به گفته محمدمسعود سمیعی‌نژاد "آورده نقدی ایمیدرو تا جایی که طرح‌های استانی ساخته‌شده‌اند مربوط به دولت است و آورده نقدی شرکت‌های فولادسازی نیز برای تکمیل این طرح‌ها هزینه خواهد شد."
او همچنین از آمادگی فولاد مبارکه برای مشارکت در اجرای برخی از طرح‌های فولادی استانی خبر داد.
پیش از آن نیز مدیرعامل فولاد خوزستان درباره تصمیم فولادسازان بزرگ برای شرکت در اجرای هفت طرح فولادی استانی گفته بود که "چنین برنامه‌ای وجود دارد و ما نیز برای اجرای طرح فولاد شادگان که یکی از هفت طرح استانی است اعلام آمادگی کرده‌ایم."
مرتضی آقاجانی، مدیرعامل فولاد هرمزگان هم به تازگی گفت که دولت یازدهم می‌تواند فولادسازان بزرگ کشور را به عنوان متولی طرح‌های نیمه تمام فولادی تعیین کند و این طرح‌ها را برای تکمیل به آنها بسپارد و سپس درباره نحوه واگذاری آن تصمیم‌گیری کند.
وی به این موضوع نیز اشاره کرده که در دولت گذشته برای اجرای هفت طرح فولادی دیدگاه کارشناسانه به کار گرفته نشد و این طرح‌ها اغلب در مکان‌هایی اجرا شدند که از نظر تامین آب، گاز و انرژی مناطق محرومی محسوب می‌شدند و زیرساخت‌های صنعتی در این زمینه مدنظر قرار نگرفته بود.
طبق هدف‌گذاری‌های انجام شده تولید فولاد ایران در برنامه پنجم و تا سال 1404 باید به ترتیب به 35 و 55 میلیون تن برسد. هدفی که بدون راه‌اندازی هفت طرح فولادی رسیدن به آن غیرممکن خواهد بود.
انتهای پیام
نظرات