پژوهش جدید محققان آمریکایی نشان داده که مغز زنان برای واکنش به صدای گریه کودک برنامه‌ریزی شده در حالیکه مغز مردان چنین برنامه‌ریزی ندارد.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، در این پژوهش که توسط موسسه ملی سلامت کودک آمریکا انجام شده، از 18 زن و مرد خواسته شد ذهن خود را آزاد کنند تا محققان در این زمان بتوانند اسکنهای مغزی بر روی آنها انجام دهند.

این دانشمندان سپس صداهایی که در آن کلیپ‌هایی از یک کودک در حال گریه پخش می‌شد، برای آنها پخش کردند.

اسکنهای مغزی نشان داد که در حالیکه زنان با شنیدن صدای گریه کودک بلافاصله هوشیار می‌شدند،‌ مغز مردان در حالت استراحت باقی می‌ماند.

بویژه بخشهای پروفرونتال پشتی میانی و سینگولیت خلفی که در سرگردان بودن مغز دخالت دارند، توسط تصویربرداری رزونانس مغناطیسی کاربردی(اف‌ام‌آرآی) مورد بررسی قرار گرفتند.

اگرچه الگوهای فعالیت مغزی بین زنان و مردان متفاوت بوده اما تفاوتی بین مغز افراد والد و غیر والد وجود ندارد.

محققان همچنین صدای کودکانی را که بعدها مبتلا به اوتیسم تشخیص داده می‌شدند، پخش کردند. جالب اینجاست که شنیدن گریه این کودکان باعث اختلال در سرگردانی ذهن هر دو جنس زن و مرد می‌شد.

پژوهشهای پیشین نشان داده بود گریه کودکانی که به اوتیسم مبتلا می‌شوند، بم‌تر از گریه کودکان دیگر بوده و اینکه توقف میان گریه‌ها نیز کوتاهتر است.

دانشمندان از مدتها پیش می‌دانستند که بدن زنان پس از بارداری به صدای کودکان واکنش نشان می‌دهد.

بلافاصله پس از زایمان، شیردهی زن به زمان برای تطبیق با احساس تغذیه نیاز دارد. تغذیه مکرر با شیر مادر به هماهنگی رفلکس‌ها کمک خواهد کرد اما تا آن زمان، بسیاری از حسها مانند شنیدن گریه و حتی تفکرات خاص، ممکن است منجر به تولید شیر در مادر شود.

انتهای پیام