محققان دریافتند که هر چقدر شرایط بدن به حالت طبیعی نزدیک‌تر باشد کارایی انسان در حرکات ورزشی بیشتر است، زیرا از اتلاف انرژی جلوگیری می‌شود.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پژوهشگران با انجام آزمایش و بررسی 20 نفر متوجه شدند که آنها در حالت پا برهنه و با استفاده از کفش‌های انگشتی کارایی بهتری در پرش دارند.

پایگاه اینترنتی علم ورزش به شرح این مطالعات پرداخته است: کفش‌های انگشتی در سال‌های اخیر بسیار پرفروش شده‌اند. ورزش‌هایی که حرکات عادی و روزمره دارند، دارای حرکات طبیعی بدن هستند و بدن انسان در حالت نرمال به آنها عادت دارد. فعالیت‌های فیزیکی و ورزشی که با پای برهنه و یا با کفش هایی که زیره آنها استهلاک ندارند، انجام می‌شوند از این دسته‌اند.

در تحقیقات گذشته، توضیح داده شد که کفش‌ به هنگام دویدن از بالا رفتن آسیب دیدگی‌ها جلوگیری نمی‌کند. حتی برخی از محققان بر این عقیده‌اند که ارتباط زیادی بین استهلاک و تعدد آسیب دیدگی‌ها وجود دارد. به علاوه مطالعات دیگر نشان داده است که دویدن با پای پیاده یا با کفش‌های انگشتی باعث فشار و آسیب دیدگی‌ بیشتر نسبت به دویدن با کفش‌های عادی نمی‌شود و این به دلیل تغییر در موقعیت قرار گرفتن پا بر روی زمین است.

مطالعات زیادی به کفش‌های انگشتی توجه نشان دادند، به ویژه به استفاده از این کفش‌ها در دویدن و راه رفتن، اما تاثیر این کفش‌ها بر پرش عمودی و برخی حرکات دیگر هنوز ناشناخته مانده است.

محققان آمریکایی، پرش‌های عمودی گروهی از شرکت کنندگان در مطالعات را مورد بررسی قرار دادند. این پرش‌ها در 3 حالت پا برهنه، با کفش‌های معمولی (همراه با استهلاک) و با کفش‌های انگشتی (بدون استهلاک) انجام شد. در این مطالعات 20 نفر که 10 نفر مرد و 10 نفر زن بودند، شرکت داشتند.

*همه این افراد این حالت‌ها زیر پریدند:

- فرد ابتدا می‌نشیند در حالی که پاهایش در زاویه 90 قرار دارد و سپس می‌پرد.(CMJ)

- پرش از ارتفاع 45 سانتیمتر

این پرش‌ها در سه حالت، پا برهنه، با کفش دویدن و با کفش‌های انگشتی انجام شد.

در این پرش‌ها ، ارتفاع پرش، توانایی عضلانی، سرعت و قدرت به وسیله صفحه‌های نرم‌افزاری، قدرت اندازه گیری شد. برای پرش از ارتفاع 45 سانتیمتری ، فشار وارده هنگام فرود اندازه گیری شد. بدین شکل، محققان توانستند تاثیرات شرایط مختلف بر کارایی پرش عمودی را بررسی کنند.

نتایج اصلی نشان دادند که ارتفاع پرش و سرعت هنگامی که افراد با پای برهنه و با کفش‌های انگشتی پریدند، بیشتر بود. در میان زنان هیچ تفاوتی مشاهده نشد. با این وجود، هم در مردان و هم در زنان در شرایط پا برهنه، قدرت بیشتری نسبت به دو حالت دیگر مشاهده شد.

این مطالعات نشان داد که اگر استهلاک حذف شود، کارایی در پرش عمومی بیشتر خواهد بود. در حقیقت، استهلاک کفش‌های دویدن برای جلوگیری از آسیب دیدگی‌ها است و این کار به وسیله اتلاف انرژی صورت می‌گیرد. با استفاده از زیره کفش، مقداری از انرژی از بین می‌رود که می‌تواند تاثیر منفی بر کارایی داشته باشد.

در پرس سقوط نتایج اصلی نشان داده‌اند که در زنان همچون مردان، هیچ تفاوتی در فشار وارده هنگام فرود در سه حالت مختلف وجود ندارد.

این قضیه را می‌توان با کمک علم حرکت‌شناسی توضیح داد. به هنگام دویدن، بدن انسان سعی می‌کند تا از سیستم‌ خود محافظت کند. اگر با پای پیاده بروید، به طور غریزی بر روی نوک پا می‌دوید. ممکن است به هنگام سقوط با پای برهنه و با کفش‌های انگشتی نیز همین عمل صورت گیرد. به این ترتیب بر روی جلوی پا فرود خواهید آمد و خمیدگی بیشتری در ناحیه مفاصل پاشنه، زانو و ران ایجاد خواهد شد. با این وجود، طی این مطالعات هیچ تجزیه و تحلیل حرکتی انجام نشد، بنابراین نمی‌توان این نظریه را رد یا قبول کرد.

هدف این مطالعات این بود که نشان دهد پرش با پای برهنه و کفش‌های انگشتی کارایی را بالا می‌برد و تاثیر استفاده از کفش‌هایی که استهلاک دارند در کم کردن آسیب دیدگی‌ زیاد متفاوت نیست.

با توجه به این مطالعات و مطالعات دیگری که انجام شده استفاده از کفش‌های انگشتی باعث بالا رفتن کارایی می‌شود.

انتهای پیام