نوروز با همه شکوه و زیبایی از راه می‌رسد. آماده شدن برای نوروز و به پیشواز این اتفاق زیبای طبیعت رفتن از دیرباز در میان ایرانیان مرسوم بوده و هست.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران‌(ایسنا)، منطقه فارس، نوروز همیشه خاصیت نو شدن و تازگی با خود دارد. خموده‌ترین روح‌ها را جان تازه‌ای می‌بخشد و به تکاپو وا می‌دارد.

در آستانه نوروز، گذر زمان جلوه دیگری می‌یابد و همه چیز خبر از آمدن سبزترین حادثه طبیعت دارد. علاوه بر اجرای رسوم و سنن به جا مانده از پیشینیان در آستانه این ایام‌، حضور مسافران نوروزی در مادر شهرهای تاریخی و فرهنگی یکی از شاخصه‌های اصلی نوروز به شمار می‌رود.

توجه به صنعت گردشگری و بسط و رونق آن در موقعیت‌هایی نظیر نوروز که شیراز و فارس شاهد پیک مسافر است، از ارکان توسعه اقتصادی کشور است و این ایام به نوعی کارزاری برای برنامه ریزان و متولیان بخش گردشگری به شمار می‌رود.

جاذبه‌های تاریخی، فرهنگی و طبیعی استان فارس و شهر شیراز بر کسی پوشیده نیست، چرا که شهرت این جاذبه‌ها از حریم شهر، استان و حتی کشور فراتر رفته و مرزهای جهانی را درنوردیده است.

قسمتی از این جاذبه‌ها به حوزه گردشگری مذهبی مربوط می‌شود که در این زمینه فارس با یکهزار و 400 بقعه، مرکز بقاع متبرکه و امامزادگان واجب‌التعظیم است.

رونق گردشگری مذهبی در شیراز که به عنوان سومین حرم اهل بیت(ع) مزین شده از ارکان اصلی توسعه صنعت گردشگری و تثبیت درآمد حاصل از این صنعت است.

از میان بقاع موجود در شیراز برخی نظیر حرم مطهر احمد ابن موسی(ع) –شاهچراغ– و حرم سیدعلاالدین حسین(ع) در سطح کشور شناخته شده‌اند و مردم شهرهای دیگر، همواره شیراز را با حافظ و سعدی و البته حرم شاهچراغ می‌شناسند، اما بسیاری از بقعه‌ها و امامزادگان برای مسافران نوروزی ناشناخته هستند.

یکی از این بقعه‌ها آرامگاه سید تاج‌الدین غریب است. این امامزاده از بقاع متبرکه شیراز بوده که پیش از دوره قاجاریه احداث شده است. این بقعه، آرامگاه جعفر بن فضل بن جعفر بن علی ابن ابی طالب ملقب به "تاج‌الدین غریب" است. همچنین مقبره محمد بن حسن مثنی ابن حسن بن علی بن ابی طالب(ع) نیز در این مکان قرار گرفته است.

این بقعه که دارای گنبدی نیلوفری است رو به شمال و در کوچه‌ای منتهی به بازار میوه فروش‌ها – دروازه کازرون - قرار گرفته است. در سردر ورودی نیز کاشی هفت رنگ استفاده شده و بر روی آنها تصاویر گل و بوته نقش بسته است.

بر روی برخی از آنها آیات قرآنی و احادیث به خط ثلث نگاشته شده و بر روی برخی دیگر تصاویر وقایع کربلا نقش بسته است.

بر روی در ورودی که چوبی و منبت کاری شده نیز احادیثی به صورت منبت نقش بسته است. بر بالای در پنجره‌ای مشبک از قطعات چوب و شیشه رنگی وجود دارد. در پشت در، راهرویی به شکل هشت ضلعی وجود دارد که در سقف آن کاشی یک رنگ به کار رفته است.

این بقعه دارای یک هشتی ورودی است که کاربندی شده و گنبدی کم خیز دارد. در این بقعه، حیاطی به شکل مربع وجود دارد که در وسط آن حوضی سنگی قرار گرفته است.

اطراف حیاط را نیز درختان اکالیپتوس، بید و چنار پوشانده است. روبروی در ورودی حرم و حسینیه قرار گرفته است. در جلو حرم، ایوانی به عرض ۴ متر و طول ۱۴ متر قرار دارد که کفپوش آن سنگ مرمر است و سه جرز آجری در جلوی آن قرار گرفته است.

ازاره جرزها از نوع سنگ گندمک بوده، حجاری شده و روی بدنه ستونها و طاق ایوان با کاشی یک رنگ مزین شده است.

در پیشانی ایوان سه حدیث از حضرت علی‌(ع) و یک حدیث از حضرت محمد‌(ص) بر روی کاشی لاجوردی نگاشته شده است.

بر فراز سر در ورودی حرم که در سمت راست ایوان قرار دارد، به وسیله کاشی یک رنگ، مقرنس کاری شده است.

در وسط حرم، ضریحی از جنس نقره به شکل مکعب وجود دارد که در آن دو قبر وجود دارد و بر فراز آن گنبد قرار گرفته است. حرم تا ارتفاع 1.2 متر از سطح زمین، سنگ مرمر است و بالای سقف نیز آینه کاری شده است.

در ضلع جنوبی حرم، شاه نشین بزرگی قرار دارد که به صورت طاق و توپزه است. سمت چپ حرم، حسینیه امامزاده، ساخته شده از آجر و سنگ قرار دارد. این حسینیه دارای چهار ستون سنگی و ده طاق نمای کوچک است.

در شرق حسینیه نیز طاق نما و ایوان‌هایی قرار دارد که پیش از این مدرسه علمیه بوده و هم اینک مرکز فعالیت‌های امور فرهنگی است.

آخرین تعمیرات حرم در سال ۱۳۷۷ هجری شمسی انجام شده است، چنان که در ضلع شرقی حیاط نیز دو اتاق جهت استقرار پاسگاه انتظامی احداث شده است.

انتهای پیام