محققان مچ‌بند تشخيص تشنج طراحي كرده‌اند كه با سنجش سطح تشنج در بيماران مبتلا به صرع، خطر بروز مرگ ناگهاني در بيماران را كاهش مي‌دهد.

به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، به منظور ارزيابي شدت تشنج در بيماران مبتلا به صرع، الكترودهايي به جمجمه متصل مي‌شود و از طريق دستگاه الكتروانسفالوگرافي (EEG) امواج مغزي بيمار مورد بررسي قرار مي‌گيرد كه اين امر مستلزم حضور فرد در مراكز درماني است.

محققان MIT به سرپرستي پروفسور «روزاليند پيكارد» براي كمك به بيماران مصروع، حسگرهايي را درون يك مچ‌بند تعبيه كرده‌اند كه مي‌تواند سطح تشنج در بيمار را اندازه گيري كند.

اين حسگرها در اصل براي شناسايي وضعيت عاطفي كودكان مبتلا به اوتيسم طراحي شده‌اند كه از طريق رسانايي الكتريكي پوست وضعيت سيستم عصبي سمپاتيك كودكان را مورد بررسي قرار مي‌دهند.

در مطالعه‌اي كه بر روي كودكان مبتلا به اوتيسم و مستعد تشنج در بيمارستان كودكان بوستون صورت گرفت،‌ مشخص شد كه هرچه رسانايي پوست در زمان بروز تشنج بيشتر باشد، به زمان بيشتري براي عادي شدن فعاليت امواج مغزي نياز است.

تحقيقات قبلي نشان مي‌دهد، توقف طولاني مدت فعاليت امواج مغزي در زمان بروز تشنج، خطر بروز مرگ غيرمنتظره ناگهاني در صرع (SUDEP) را افزايش مي‌دهد كه اين حالت طي چند ساعت پس از بروز تشنج روي مي‌دهد و تعيين مدت زمان دقيق توقف امواج مغزي براي بيماران مصروع بسيار حائز اهميت است.

با استفاده از رسانايي پوست و به كمك حسگرهاي تعبيه شده در اين مچ‌بند مي‌توان شدت تشنج و مدت زمان توقف امواج مغزي را مشخص كرد و با اين روش بيمار و خانواده فرد مصروع مي‌توانند در صورت لزوم براي مراقبت‌هاي پزشكي بيشتر به مراكز درماني مراجعه كنند.

اين مچ‌بندها بر روي تعدادي از كودكان مصروع بستري در بيمارستان و همزمان با دستگاه EEG‌ مورد آزمايش قرار گرفته است و نمونه اوليه از مدل تجاري آن در بيمارستان زنان و بيرگام در حال آزمايش است.

انتهاي پيام