همايش تخصصي «شناخت راهبردهاي ساخت برند در صنعت گردشگري» از صبح امروز با حضور كارشناسان اقتصادي و گردشگري ايراني و خارجي در سالن همايش‌هاي وزارت كشور برپا شده است و تا فردا (پنجشنبه، 20 خردادماه) ادامه دارد.

به گزارش خبرنگار بخش گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در اين همايش اساتيد و كارشناسان بخش گردشگري و اقتصادي به‌مدت دو روز موضوع‌هاي مديريت، ساخت و استراتژي‌هاي برندسازي، آسيب‌شناسي و راهبردهاي ساخت آن را بررسي مي‌كنند.

در نخستين روز اين همايش، محمدرضا فرزين ـ عضو هيأت علمي دانشگاه علامه طباطبايي ـ با بيان اين‌كه اقتصاد در گردشگري بسيار مهم است، اين مسأله را مطرح كرد كه آيا تمام مشكلات گردشگري ايران ناشي از مشكلات موجود در اقتصاد كشور است؟

او گفت: ما نه‌تنها در عرصه‌ي اقتصاد نتوانسته‌ايم فرصت مناسبي را براي گردشگري ايجاد كنيم، بلكه در اقتصاد خرد نيز با مشكل مواجه‌ايم. گردشگري نتوانسته است، جايگاه مناسب خود را در ايران پيدا كند. يكي از مشكلات گردشگري اين است كه بخشي از كالاهاي اين صنعت را نمي‌توان توليد كرد، چون فرهنگ و اعتقاد ما اجازه نمي‌دهد و محدوديت‌هايي در عرضه و تقاضا وجود دارد.

اين كارشناس اقتصادي و گردشگري ادامه داد: تعداد اندك شركت‌هاي بزرگ گردشگري، هتل‌ها و مراكز تفريحي و تعداد اندك مشاركت‌هاي دولتي، بخش خصوصي، غيردولتي و تعاوني‌ها از مشكلات بخش عرضه است.

وي بيان كرد: در سال 1385 ما 1200 آژانس گردشگري داشتيم كه تعداد ورودي هريك به‌طور ميانگين 43 نفر و خروجي آن‌ها دو برابر اين رقم بود. بنابراين با اين شركت‌ها نمي‌توان برند گردشگري داشته باشيم، چون برند به شركت‌هاي بزرگ نياز دارد.

فرزين افزود: حتا مجله‌ها و كتاب‌هاي تخصصي گردشگري كشور نيز نشان مي‌دهد كه توليد فكر زياد انجام نمي‌شود.

او يادآور شد: برند نشانه‌اي است كه بايد موجب شناسايي مقصد باشد. به عبارت ديگر، در برندسازي بايد تلاش كنيم خود را متقاعد سازيم. تبيين برند در گردشگري به گروه‌هاي مستقل علمي نياز دارد و در سطح كلان دولت بايد تصميم گرفته شود كه برند گردشگري كشور را چطور معرفي كنند.

به گزارش ايسنا، در اين همايش محمدرضا پوينده ـ مدير كل دفتر برنامه‌ريزي و توسعه‌ي گردشگري ـ اظهار كرد: سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري به‌عنوان متولي اين صنعت، ساخت برند ملي گردشگري را براي معرفي قابليت‌هاي اين بخش در اولويت برنامه‌هاي كاري خود دارد.

وي با بيان اين‌كه برند گردشگري براي كشورهاي درحال توسعه، يك نياز مهم به‌شمار مي‌آيد، ادامه داد: بايد ساخت برند ملي گردشگري را به‌عنوان نياز اساسي براي معرفي قابليت‌هاي گردشگري ايران در اولويت قرار دهيم.

پوينده بيان كرد: برند ملي نمادي براي اعلام اهداف، برنامه‌ها و خط مشي‌هاي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري است.

او با بيان اين‌كه صنعت گردشگري كشور به تعريف شدن با برندي جهاني نياز دارد، گفت: مصمم هستيم، از نهادها و نشانه‌هاي موجود در محتواي تاريخي، علامتي را به‌عنوان برند جهاني ايجاد كنيم، چون دليل موفق بودن كشورها در حوزه‌ي گردشگري فقط به‌خاطر داشتن جاذبه‌هاي گردشگري نيست، بلكه آن‌ها به موضوع برند توجه ويژه كرده‌اند.

مدير كل دفتر توسعه‌ي گردشگري سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري اظهار كرد: از متداول‌ترين روش‌هاي ساخت برند ملي گردشگري كشورها، استفاده از شاخص آشنا براي مشتري و توجه به شناخت علايق گردشگران است.

احمد روستا ـ عضو هيأت علمي دانشگاه شهيد بهشتي و كارشناس اقتصادي و گردشگري ـ نيز در ادامه‌ي اين همايش با بررسي موضوع مديريت برند در صنعت گردشگري، گفت: با آنچه اكنون در صنعت گردشگري درحال اتفاق افتادن است، قطعا به چشم‌انداز اين صنعت دست نمي‌يابيم، چون نهايت گردشگري در درست تعريف كردن است.

وي با بيان اين‌كه گاهي در مفهوم واژه‌ها مشكل داريم و براساس دريافت‌هاي نادرست از مفاهيم، مديريت غلط انجام مي‌دهيم، به تعريف برند پرداخت و ادامه داد: برند شناسه است، درحالي‌كه حتا فرهنگستان زبان و ادب فارسي آن را «كد» معني كرده است. ما بايد بدانيم از پايه دنبال چه هستيم. برند هدف نيست، بلكه يك وسيله‌ي ارزشمند، قدرتمند و يكي از عناصر بازاريابي براي شناسايي و تمايز است، براي اين‌كه خود را از ديگران جدا كنيم و هويت داشته باشيم.

او تأكيد كرد: رقابت آينده در گردشگري مبتني بر جاذبه نيست. بايد فراموش كنيم و قول دهيم كه ديگر در سخنراني‌ها، ايران را جزو 10 كشور برتر ندانيم، چون مهم جذب گردشگر است. اين‌كه هزار بار پشت تريبون، رتبه‌هاي ايران را به رخ بكشيم، ولي آمار گردشگري ايران هنوز به رقمي راضي‌كننده نرسيده باشد، فايده ندارد.

روستا با بيان اين‌كه برند، زاييده‌ي رقابت است و قول و تعهد به‌شمار مي‌آيد، گفت: در گردشگري ايران بي‌جا قول ندهيم؛ نخست ببينيم چه كاري را مي‌توانيم انجام دهيم، سپس قول دهيم، نه اين‌كه پشت همه‌ي وعده‌ها، يك‌سري هيجان باشد، بدون اين‌كه تعهدي نسبت به آن‌ها داشته باشيم و بعد هيچ كاري را هيچ‌وقت انجام ندهيم.

وي اظهار كرد: برندسازي پرهزينه و مملو از تلاش حرفه‌يي است. كشورها معمولا براي برندسازي هزينه‌هاي ميليوني انجام مي‌دهند. براساس آخرين آمار برگرفته از سازمان جهاني جهان‌گردي، كشوري مانند استراليا در سال دست كم 55ميليون يورو صرف برندسازي مي‌كند.

اين كارشناس گردشگري ادامه داد: حداقل برنامه‌ريزي و آماده‌سازي يك برند پنج سال مي‌كشد كه سالي يك‌ونيم تا دوميليون يورو براي آن بايد هزينه كرد.

روستا گفت: برند لوگو، پرچم يا رنگ و علامت نيست و اگر مي‌خواهيد خود را فريب دهيد، بگوييد برند يك لوگو يا يك همايش است.

او خطاب به دست‌اندركاران گردشگري، تأكيد كرد: نامي را انتخاب كنيد كه هويت ايران باشد و در جهان، نشاني از كشور به‌شمار آيد.

عضو هيأت علمي دانشگاه شهيد بهشتي افزود:‌ اگر توجه كنيم، ايران تا كنون در هر نمايشگاه و بروشوري با يك هويت متفاوت حضور داشته است. اين‌گونه ما بي‌هويت‌تر مي‌شويم. بايد ويژگي‌ها و تفاوت‌هايي را در گردشگري كشور ايجاد كنيم تا در هر جايي با آن شناخته شويم؛ يك نشان انحصاري كه حرفه‌يي هم باشد.

روستا با اشاره به ذهنيت‌سازي با ساخت برند، اضافه كرد: فاصله‌ي بين هويت و ذهنيت عامل نگران‌كننده‌اي در ميان كشورهاي فعال گردشگري است. ما در برابر تبليغات دنيا كاري نكرده‌ايم و اگر كاري كرده‌ايم، توجه نداشته‌ايم كه ديگران چگونه تبليغ كرده‌اند و ما چگونه در برابر آن‌ها حاضر شده‌ايم.

در ادامه‌ي مراسم، پروفسور جان ماكوم كوپر ـ معاون همكاري‌هاي بين‌المللي و پژوهشي در مركز ريتسوميكان در دانشگاه مطالعات آسيا و اقيانوسيه در ژاپن ـ با بيان اين‌كه برندها براي گردشگران اهميت دارند، گفت: در صحنه‌اي كه با بازاري بزرگ و درحال رشد روبه‌رو هستيم و تنوع محصولات در سطح ملي، صنعتي و تجاري به‌چشم مي‌خورد، برندها در وقت، انرژي و نگراني‌ها صرفه‌جويي و گردشگران را در انتخاب مقصد ياري مي‌كنند.

وي ادامه داد: برندها داراي جزيي احساسي هستند، چراكه به گردشگران كمك مي‌كنند، تصوير اجتماعي و گرايش‌هاي مورد علاقه‌ي خود را در قالب برند حفظ كنند. بنابراين ساخت برند مي‌تواند تقريبا در انواع كالاهاي گردشگري و مقاصد سفر جلوه‌گر شود.

او در اين همايش، مقاله‌اي را با عنوان «ساخت برند براي شركت‌ها در صنعت گردشگري» ارائه كرد.

همچنين علي فياضي ـ مدير كميته‌ي ملي طبيعت‌گردي ـ نيز گفت: در طبيعت‌گردي نمي‌توانيم برند خاصي ارائه دهيم، چون ايران ويژگي‌هاي طبيعي خاصي دارد.

وي افزود: 12 شاخص از سند ملي طبيعت‌گردي ايران استخراج شده‌اند، ولي بسياري از ايراني‌ها از آن‌ها اطلاع ندارند.

حسن انصاري ـ مديرعامل هلدينگ گردشگري ايران ـ نيز در ادامه‌ي همايش، با اشاره به مشكلات برندسازي، بيان كرد: ما تا كنون به تبليغات بلندمدت، كيفيت و استاندارد در شركت‌هاي گردشگري توجه نكرده‌ايم. تا وقتي راهبردهاي برندسازي تعريف نشوند، در نظام اداري با مشكل مواجه‌ايم.

همايش امروز با برگزاري پنل‌هاي تخصصي درباره‌ي ساخت برند در صنعت گردشگري، چالش‌ها و چاره‌ها و ساخت برند در دفاتر مسافرتي و سخنراني پروفسور فدريكو بلوني ـ استاد مدرسه‌ي گردشگري و هتل‌داري دانشگاه بارسلون اسپانيا ـ با موضوع «استراتژي‌هاي برندسازي ابزاري قدرتمند براي يافتن جايگاهي مؤثر براي هتل‌ها در بازار» و كاظم وفاداري ـ محقق اقتصادي ـ با موضوع «ساخت برند براي شركت‌ها و محصولات در صنعت گردشگري و هتل‌داري» با اشاره به مواردي از كشور ژاپن ادامه مي‌يابد.

اين همايش فردا با حضور تهمينه دانيالي ـ معاون هنرهاي سنتي و صنايع دستي ـ و سخنراني‌هايي درباره‌ي «آسيب‌شناسي فقدان برند و تبليغات در صنعت گردشگري»، «ساخت برند براي مقاصد گردشگري با نگاهي به كشور اسپانيا»، «ساخت برند در هتل‌ها و مراكز اقامتي»، «راهبردهاي ساخت برند گردشگري در ايران» و «برند ملي از پرده‌هاي نقره‌يي تا مقاصد سرسبز» ادامه مي‌يابد.

انتهاي پيام