• دوشنبه / ۱۷ مهر ۱۳۸۵ / ۱۶:۲۱
  • دسته‌بندی: حقوقی و قضایی
  • کد خبر: 8507-10660
  • خبرنگار : 71165

دكتر نسرين مصفا در سمينار حقوق كودك: برخي مواقع وسعت جنايات با مجازات‌هاي پيش‌بيني شده مطابقت ندارد

عضو هيأت علمي دانشكده حقوق دانشگاه تهران اظهار داشت كه برخي مواقع وسعت جنايات به قدري زياد است كه با مجازات‌هاي پيش‌بيني شده در سازوكارهاي بين‌المللي مطابقت ندارد. به گزارش خبرنگار حقوقي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) دكتر نسرين مصفا، عضو هيأت علمي دانشكده حقوق دانشگاه تهران در سمينار حقوق كودك با موضوع كودكان و جنگ به ايراد سخنراني پرداخت و گفت: در نتيجه‌ي تعارضات و درگيري‌هاي مسلحانه تعداد زيادي از مردم عادي كشته و مجروح مي‌شوند كه بخش زيادي از آن را كودكان تشكيل مي‌دهند. وي ادامه داد: در بيش از 36 كشور جهان، كودكان، قرباني تعارضات مسلحانه هستند، فقط در دهه‌ي گذشته 6 ميليون كودك زخمي، 2 ميليون كودك كشته، 13 ميليون آواره و 10 هزار كودك قرباني مين‌ها شدند. اين آمارها بخشي از آسيب‌هاي كودكان را مطرح مي‌كند و بيشتر به آسيب‌هاي جسمي اشاره دارد ولي آثار ناشي از ازدست دادن والدين، تخريب خانه‌ها، درهم پاشيدگي بنيان جوامع و تحمل محيط ناامن را تجربه كرده‌اند و آثار رواني وارد بر آنها قابل اندازه‌گيري نيست. وي با اشاره به اينكه گزارش يونيسف نشان مي‌دهد بيشتر قربانيان حملات اسراييل به فلسطين، كودكان بوده‌اند اظهار داشت: اين آمارها نسبت به سال گذشته دو برابر شده است. وي افزود: جامعه‌ي بين‌المللي از همان زمان كه به تدوين حقوق بشر دوستانه پرداخت به حقوق كودك نيز توجه داشت كه در سال‌هاي اخير اين توجه بيشتر شده است و اكنون مجموعه‌ي قواعد حقوق بشردوستانه و حقوق بين‌المللي وجود دارد ولي در عمل كودكان اولين قربانيان منازعات سياسي هستند و وضع نابهنجاري دارند. مصفا، با نگاهي كوتاه به موازين بين‌المللي در حمايت از كودكان در درگيري‌هاي مسلحانه اظهار داشت: كنوانسيون چهارگانه ژنو، اعلاميه‌ي حقوق كودك، كنوانسيون حقوق كودك مصوب 1989، پروتكل الحاقي به كنوانسيون حقوق كودك مصوب 2000، اساسنامه‌ي ديوان بين‌المللي كيفري، مقاوله‌نامه 182 سازمان بين‌المللي كار در مورد بدترين اشكال كار كودكان، قطعنامه 1974 مجمع عمومي، منشور كار و رفاه كودك از جمله‌ي موازين بين‌المللي در اين زمينه هستند. وي با اشاره به اينكه در كنوانسيون چهارم حمايتهاي ويژه‌اي از كودكان شده است، ادامه داد: پروتكل‌هاي الحاقي 1977 به كنوانسيون چهارگانه ژنو نيز توجه خاص به وضعيت كودكان دارند همچنين ماده 77 و 78 پروتكل اول در ارتباط با حمايت از كودكان تمهيدات لازم را ذكر كرده است. مصفا در ادامه گفت: هسته‌ي اول تشكيل يونيسف توجه به نيازهاي كودكان اروپايي حاصل از جنگ بود. همچنين كنوانسيون حقوق كودك مهم‌ترين سند بين‌المللي براي حمايت از كودكان در همه‌ي ابعاد است. در زمان تدوين آن مباحث متعددي وجود داشته كه ترتيباتي كه در كنوانسيون ابراز مي‌شد حقوق بشر دوستانه را كم نكند و به چارچوب‌هاي موجود توجه شود. ماده‌ي 38 اين كنوانسيون از دولت‌ها مي‌خواهد به قواعد بشردوستانه‌ي قابل اعمال احترام بگذارند. وي با اشاره به وقايع دهه‌ي 90 در بوسني، روآندا، كوزوو اظهار داشت: اين وقايع باعث توجه بيش از پيش به كودكان و درگيري‌هاي مسلحانه شد و گزارشگر ويژه‌ي سازمان ملل متحد براي اين كار انتخاب شد. همچنين در 23 سال جنگ افغانستان ميليون‌ها كودك آسيب ديدند و كودكان در منازعات سيرالئون، سريلانكا،كنگو، سومالي، ليبريا به صور مختلف آسيب ديدند. در عراق نيز سال‌هاست كه شاهد حضور كودكان در تعارضات مسلحانه هستيم. مصفا در ادامه به قطعنامه‌هاي شوراي امنيت در فاصله‌ي سال‌هاي 1999 تا 2005 اشاره كرد و اظهار داشت: اين قطعنامه‌ها در ارتباط با زنان و كودكان تحرك بي‌سابقه‌اي را نشان مي‌دهد. در قطعنامه‌ي 1999 شوراي امنيت اظهار تأسف عميق نسبت به هدف قرار گرفتن كودكان در تعارضات مسلحانه وجود داشت و اين قطعنامه خواستار رسيدگي جدي در اين زمينه شد. در قطعنامه‌ي آگوست 2000 از تحركات منطقه‌اي استقبال شد و نسبت به حمايت از كودكان حاضر در درگيري‌هاي مسلحانه تأكيد شد. وي ادامه داد: قطعنامه‌ي نوامبر 2004 مجددا بر ارتباط ميان حفظ صلح و امنيت ملي تأكيد مي‌كند و به آثار تعارضات مسلحانه توجهي ويژه دارد. در اين قطعنامه از ابتكارات منطقه‌اي حمايت مي‌شود. آخرين قطعنامه‌ي شوراي امنيت در جولاي 2005 به تصويب رسيد كه در آن اظهار نگراني از عدم پيشرفت همه جانبه‌ي موضوع وجود دارد و به پايان بي‌كيفري اشاره مي‌كند به اين معني كه عاملان جنايت به كودكان بي‌كيفر باقي نمانند. مصفا ادامه داد: نگاهي به قطعنامه‌ي موضوعي شوراي امنيت نشان مي‌دهد كه در همه‌ي آنها وضعيت كودكان و تعارضات مسلحانه مورد توجه قرار گرفته و موضوع در سطح بين‌المللي تبيين شده است اما امكانات و اراده دولت‌ها نيز بايد براي پايان دادن به اين مصائب مورد استفاده قرار گيرد. وي در انتها با اشاره به شكاف ميان آنچه وجود دارد و آنچه بايد باشد، اظهار داشت: برخي مواقع وسعت جنايات به قدري زياد است كه با مجازات‌هاي پيش‌بيني شده در سازوكارهاي بين‌المللي مطابقت ندارد. انتهاي پيام
  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha